contrive

[kənˈtraɪv]

v.

1) вынахо́дзіць; рабі́ць прае́кт, мадэ́ль

2) заду́мваць; плянава́ць, праектава́ць

3) схітра́цца, умудра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэталіза́цыя ж Detaillierung [-tɑ´ji:-] f -, -en; nähere [genáuere] Áusführung [Dárlegung];

прае́кт патрабу́е дэталіза́цыі der Entwúrf bedárf näherer [genáuerer] Áusführung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

план,

чарцёж; гарызантальны разрэз або від зверху збудавання або прадмета; папярэдне намечаны парадак; задума, праект; спосаб разгляду пабудовы; парадак размяшчэння аб’ектаў на выяве.

т. 12, с. 404

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

распрацава́ць сов., в разн. знач. разрабо́тать;

р. прае́кт — разрабо́тать прое́кт;

р. пыта́нне — разрабо́тать вопро́с;

р. го́лас — разрабо́тать го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыплама́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Студэнт, які выконвае дыпломную работу. — Я студэнт Ленінградскага архітэктурнага. Дыпламант. Гэта мой дыпломны праект. Шамякін.

2. Удзельнік конкурсу, агляду і пад., узнагароджаны дыпломам. Дыпламант конкурсу музыкантаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заснавацца.

2. на чым. Мець што‑н. за аснову, грунтавацца на чым‑н. — Праект засноўваецца на лічбах і павінен быць вычарпальным... Броўка.

3. Зал. да засноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sponsor​2 [ˈspɒnsə] v.

1. руча́цца, дава́ць пару́ку

2. фінансава́ць, субсідзі́раваць яку́ю-н. арганіза́цыю або́ мерапрые́мства

3. прапано́ўваць, уно́сіць (праект рэалізацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біль

(англ. bill)

праект закона, унесенага ўрадам або членам парламента ў ЗША, Англіі і некаторых іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

urbanistyczny

1. горадабудаўнічы;

projekt urbanistyczny — горадабудаўнічы праект;

2. урбаністычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Плант ’надзел, сядзіба, участак’ (ветк., Мат. Гом.), ’план сядзібы’ (Бяльк.), рус. плант ’чарцёж, план чаго-небудзь’, ’агарод’, ’участак селяніна’. Відаць, з польск. plant(a) ’план, праект’, якое ў XVIII ст. (у выніку кантамінацыі) з франц. plan і італ. piania ’план’ (Варш. сл., 4, 222) < лац. plama ’ступня, падэшва’. Фасмер (3, 273) мяркуе, што рус. плант, плинтовать ’абмяркоўваць, планаваць’ — гэта народная формы лексемы план.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)