эстафе́та, -ы, ДМ -фе́це, мн. -ы, -фе́т, ж.

1. Спаборніцтва спартыўных каманд на хуткасць (па бегу, плаванні і пад.), у якім адзін удзельнік на вызначаным участку змяняецца другім, перадаючы яму ўмоўны прадмет.

2. (уст.). Пошта, адпраўленая конным пасланцом.

Адправіць эстафетай.

3. Прадмет (падачка, пакет і пад.), які перадаецца на такім спаборніцтве.

Лыжная э.

|| прым. эстафе́тны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

камо́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -мо́д, ж.

Прадмет мэблі ў выглядзе невысокай шафы з шуфлядамі для бялізны, розных хатніх рэчаў.

|| прым. камо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

накшта́лт, прыназ. з Р.

Спалучэнне з прыназоўнікам «накшталт» выражае параўнальныя адносіны: указвае на прадмет, з’яву, прымету, да якіх падобны якія-н. прадметы, з’явы.

Нешта н. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

trade-in [ˈtreɪdɪn] n. прадме́т, які́ выменьваецца на но́вы (аўтамабіль, тэлеві́зар і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

six footer [ˌsɪksˈfʊtə] n. infml чалаве́к ро́стам у 6 фу́таў; прадме́т вышынёю ў 6 фу́таў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заканазна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць звестак аб законах (у 1 знач.) як прадмет выкладання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гістма́т, ‑а, М ‑маце, м.

Разм. Гістарычны матэрыялізм як прадмет выкладання. Курс гістмата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анішто́, анічога, М ані аб чым; займ.

Разм. Зусім нішто, ні адзін прадмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскатэ́ль, ‑і, ж., зб.

Фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.

[Ад перс. mušk — мускус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́дасць, -і, мн. -і, -ей, ж. (разм.).

1. Прадмет, які выклікае непрыемнае, агіднае пачуццё.

Выкінь гэту г.

2. Агідны, нізкі ўчынак; брыдкія словы.

Рабіць гадасці.

Гаварыць гадасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)