све́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. аб чым, пра што і з дадан. Пацвярджаць правільнасць, сапраўднасць чаго-н. у якасці відавочніка, сведкі, дасведчанай асобы.

С. аб забойстве.

2. аб чым і пра што. Быць сведчаннем чаго-н.

Парадак на пісьмовым стале сведчыць пра тое, што вучань акуратны.

3. каму, па чым. Даць паказанні на судзе.

С. па справе крадзяжу.

4. што. Афіцыйна пацвярджаць правільнасць чаго-н.

С. подпіс дырэктара.

|| зак. засве́дчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

signature

[ˈsɪgnətʃər]

n.

1) по́дпіс -у m.

2) Mus. ключ -а́ m.

3) Print.

а) сыгнату́ра f.

б) а́ркуш -а m.

4) Radio пазыўна́я мэлёдыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sygnatura

ж.

1. подпіс;

2. фарм., друк. сігнатура;

3. спец. шыфр (бібліятэчны і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

witness​2 [ˈwɪtnəs] v.

1. быць све́дкам, ба́чыць на свае́ во́чы;

witness the accident быць све́дкам ава́рыі

2. law завяра́ць (дакумент, подпіс)

3. law (to) быць до́казам, све́дчыць;

witness to the truth of statement све́дчыць аб пра́вільнасці зая́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фі́рма

(іт. fîrma = подпіс)

1) прамысловае ці гандлёвае прадпрыемства, якое мае права юрыдычнай асобы і ставіць перад сабой камерцыйныя мэты;

2) вытворчае аб’яднанне сумежных прадпрыемстваў (напр. гандлёвая ф.);

3) перан. знешні выгляд, прыкрыцце чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падрабі́ць I сов.

1. подде́лать;

п. чужы́ по́дпіс — подде́лать чужу́ю по́дпись;

2. (прибавить вязанием) надвяза́ть, подвяза́ть;

п. панчо́ху — надвяза́ть (подвяза́ть) чуло́к

падрабі́ць II сов. (раздробить всё, многое) надроби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

erfrágen

vt распы́тваць, даве́двацца (пра каго-н., што-н.)

nicht zu ~ — адраса́т невядо́мы (подпіс на паштовым адпраўленні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

завары́цца, ‑варыцца; зак.

1. Настояцца ў вары. Чай заварыўся.

2. Стаць гатовым пасля залівання варам. Крухмал заварыўся. Цеста заварылася.

3. Знікнуць у выніку зваркі, заліўкі (пра шчыліны, пустоты ў металічных вырабах). Трэшчына заварылася.

4. Разм. Распачацца (пра што‑н. клапатное, непрыемнае). [Справавод] падумаў: «Няхай так і ідзе паперка ад імя сельсавета, .. [Ключынскі] і адказваць будзе, калі што заварыцца, а мы подпіс засведчым і ўсё». Галавач.

•••

Заварылася каша гл. каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ríchtigkeit

f - слу́шнасць, пра́вільнасць;

für die ~ der Ábschrift канц. ко́пія дакла́дная;

für die ~ der Únterschrift канц. по́дпіс све́дчыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

forge

I [fɔrdʒ]

1.

n.

1) кава́льскі го́ран

2) ку́зьня f.

2.

v.t.

1) кава́ць (жале́за)

2) выко́ўваць

3) падрабля́ць (дакумэ́нты, гро́шы, по́дпіс)

II [fɔrdʒ]

v.i.

паступо́ва пераганя́ць, апераджа́ць (пра бегуна́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)