liczebny

liczebn|y

1. колькасны;

przewaga ~a — колькасная перавага;

stan ~y — колькасны склад; колькасць;

2. шматлікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сумне́ўны, сумні́цельны кніжн

1. zwéifelhaft, frágwürdig;

сумне́ўны вы́падак Zwéifelsfall m -(e)s, -fälle;

сумне́ўная перава́га zwéifelhafter Vórzug [Vórteil, Gewínn];

2. (падазроны) verdächtig; frágwürdig;

сумне́ўная асо́ба éine frágwürdige Persón

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mastery

[ˈmæstəri]

n., pl. -teries

1) ула́да, сі́ла f.; кірава́ньне n.

2) перава́га, перамо́га f.

3) майстэ́рства n.

4) mastery of — майстэ́рскае вало́даньне чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

панава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. панаваць.

2. Улада, уладанне. У сатырычным часопісе «Маланка», які сістэматычна выходзіў з пачатку 1926 г.. высмейваліся самыя змрочныя бакі панавання польскіх памешчыкаў і буржуазіі. Палуян. Фашызм на злом галавы, з нахабнай і агіднай хваткай злачынца рваўся да панавання над светам.. Перкін.

3. Перавага. Калі гаварыць пра стыль К. Чорнага, дык першае, што кідаецца ў вочы, — гэта панаванне ў мастацкай фразе дзеяслова. Юрэвіч.

4. Кіруючае становішча каго‑н., галоўнае, значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюс, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Матэматычны знак у выглядзе крыжыка (+), які абазначае складанне і дадатную велічыню.

2. у знач. нязм. слова. З дабаўленнем.

Чатыры п. два будзе шэсць.

3. перан. Дадатны бок, перавага.

Узважыць усе плюсы і мінусы.

4. У знач. злучніка «ды¹» (у 2 знач.), звычайна ў спалучэнні з «яшчэ» (разм.).

Цяжка мне — вучыцца, п. яшчэ малое дзіця.

5. Пры ўказанні на тэмпературу паветра абазначае: вышэй нуля.

На тэрмометры п. дванаццаць градусаў.

◊

Плюс-мінус — з магчымым разыходжаннем у бок павелічэння ці памяншэння.

|| прым. плю́савы, -ая, -ае (да 3 і 5 знач.).

Плюсавая тэмпература (вышэй нуля).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

decided

[dɪˈsaɪdɪd]

adj.

1) выра́зны, пэ́ўны, бясспрэ́чны

a decided advantage — бясспрэ́чная перава́га

2) мо́цны, цьвёрды (хара́ктар), катэгары́чны

a man of decided opinions — чалаве́к катэгары́чных пагля́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фо́ра

(іт. fuora)

1) выгук усхвалявання ў італьянскім тэатры, якім просяць паўтарыць нумар праграмы;

2) перавага, ільгота, якая даецца больш слабому ўдзельніку спаборніцтва;

даць фору — пераўзысці, апярэдзіць каго-н. у чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

плюс м

1. Plus n -, -, Plúszeichen n -s, -;

адзі́н плюс два eins plus zwei;

2. (перавага) Vórteil m -s, -e, Plus n;

плюсы́ і мі́нусы Vór- und Náchteile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Erhábenheit

f

1) -, -en узвы́шша, паго́рак, узго́рак

2) - вы́пукласць, рэль- е́фнасць

3) - ве́ліч; узвы́шанасць, высакаро́днасць

4) - перава́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

любі́мы, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае пачуццё любві; дарагі, блізкі сэрцу. Любімая дачка. □ Шчаслівай дарогі, таварыш любімы, заўсёды, усюды з табою радзіма! Дубоўка.

2. Якому аддаецца перавага перад іншымі; асабліва дарагі каму‑н. Любімы настаўнік. Любімая справа. □ Чырванеючы ад хвалявання і рашучасці, Лёня заказаў музыкам свой любімы вальс «Бярозку». Брыль.

3. у знач. наз. любі́мы, ‑ага, м.; любі́мая, ‑ай, ж. Той (тая), каго любяць. Я толькі з любімай магу захапіцца Успененым морам, паводкай зары. Панчанка.

•••

Наступіць на любімы мазоль гл. наступіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)