Вінаспад (паэт.) ’багацце він’ (КТС, К. Крапіва). Новаўтварэнне па тыпу вадаспад (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лукамо́р’е, ‑я, н.

Уст. паэт. Звілісты марскі бераг або заліў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залатако́ваны, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. Выкаваны з золата. Залатакованая чаша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вершаплёт, ‑а, М ‑плёце, м.

Разм. пагард. Дрэнны, бяздарны паэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скальд

(сканд. scald)

старажытнаскандынаўскі паэт-пясняр у дружыне вікінгаў або конунгаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Веснаплынь (паэт.) ’пачатак вясны’ (КТС, П. Трус) — новаўтварэнне ад вясна́ і плынь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тка́лля ж. паэт. гл. ткачыха

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ра́нне н. паэт. гл. раніца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сако́л м. паэт. гл. coкал

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сало́ны уст., паэт. гл. салёны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)