грані́ца ж разм Grénze f -, -n;

дзяржа́ўная грані́ц Stáatsgrenze f;

парушэ́нне грані́цы Grénzverletzung f -, -en;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

няве́рнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць нявернага. Нявернасць сябра.

2. Здрада ў каханні, парушэнне сямейнай вернасці. У галаву назойліва лезуць розныя недарэчныя гісторыі аб жаночай нявернасці, здрадлівасці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спагна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. спагнаць (у 1 знач.).

2. Пакаранне за невыкананне або парушэнне чаго‑н. Курсантам .. [Максім] быў недысцыплінаваным — атрымаў не адно спагнанне. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. (разм.).

1. што. Прачытаць што-н., скончыць чытаць.

А. курс літаратуры.

2. каго (што). Зрабіць каму-н. строгую заўвагу, вымову за што-н., прабраць каго-н.

Строга а. за парушэнне дысцыпліны.

|| незак. адчы́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

breach​1 [bri:tʃ] n.

1. (of) парушэ́нне (закона, пагаднення і да т.п.);

a breach of the law парушэ́нне зако́на;

a breach of contract/copyright парушэ́нне кантра́кта/а́ўтарскага пра́ва;

breach of the peace парушэ́нне грама́дскага пара́дку;

a breach of confidence злоўжыва́нне даве́рам

2. разры́ў адно́сін (паміж дзяржавамі або людзьмі);

a breach in Franco-German relations разры́ў адно́сін памі́ж Фра́нцыяй і Герма́ніяй;

a breach between friends сва́рка памі́ж сябра́мі

3. прало́м; адту́ліна; дзі́рка;

a breach in the wall прало́м у сцяне́

4.(марскі́я) хва́лі, буруны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

piracy [ˈpaɪrəsi] n.

1. піра́цтва;

air piracy паве́транае піра́цтва;

sea piracy марско́е піра́цтва

2. парушэ́нне а́ўтарскага пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uchybienie

н.

1. хіба, парушэнне;

2. праяўленне непавагі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łamanie

н.

1. ломка; ламанне;

2. перан. парушэнне;

łamanie prawa — парушэнне закону;

3. друк. вёрстка;

4. ламота (у касцях)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самаўпра́ўства, ‑а, н.

Парушэнне кім‑н. законнага парадку пры вырашэнні якіх‑н. спраў; самачыннае, незаконнае ажыццяўленне чаго‑н. [Буцкевіч Стрыжаку:] — Гэта нечуванае самаўпраўства! Вашы падначаленыя парушаюць самыя элементарныя дыпламатычныя нормы. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wórtbruch

m -(e)s, -brüche парушэ́нне (да́дзенага) сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)