Пярсты́ ’выступы ў бярвенцах сцяны, якія ўваходзяць у праём’ (Мат. Маг.); сюды ж, відаць, ст.-бел.персть ’адзінка вымярэння даўжыні, роўная 2,7 см’ (Ст.-бел. лексікон). Несумненна, да прасл.*pьrstъ ’палец’, параўн. укр., рус.перст, польск.parst, чэш., славац.prst, в.-луж.porst, серб.-харв.пр̏ст, славен.pȓst, балг.пръст, макед.прст, ст.-слав.пръстъ ’тс’, да семантыкі параўн. па́лец ’палец’, ’выступ, які заходзіць у паз’ (ТС). Роднаснае літ.pir̃štas ’палец’, лат.pirsts, pìrksts ’тс’, ст.-прус.pirsten ’тс’, што дае падставы для рэканструкцыі балт.-слав.*prstos (Глухак, 507). Казлова (БЛ, 22, 105) на падставе роднасных ст.-в.-ням.first ’вастрыё, вільчак’, лац.postis ’слуп’, авест.paršta‑ ’спіна’ прапануе ўзнаўленне першаснага значэння ’выступ’. Рэканструкцыя семантычнага рэгіяналізма ў якасці будаўнічага тэрміна здаецца праблематычнай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адстрэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Адарваць куляй, снарадам. Адстрэліць палец. □ Пры.. [Баніфацыю Скашынскім] была сястра.. Сястры гэтай ён, яшчэ будучы паручнікам, выпадкова адстрэліў нос.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Раптоўна адчуць страх, боязь. Міхась спалохаўся, адхапіў палец ад курка — аўтамат сціх.Якімовіч.Марыя спалохалася, ухапіла яго кволую руку.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
little finger
ме́зенец -ца m. (на руцэ́ і назе́), ме́зены па́лец
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дактылі́т
(ад гр. daktylos = палец)
запаленне пальца, выкліканае спецыфічнай інфекцыяй, напр. пры сіфілісе (параўн.панарыцый).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Fíngerbreit
m
kéinen ~ — ні на па́лец, ні на пя́дзю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)