Wáldgürtel
m -s, - (ахо́ўныя) лясны́я паса́дкі, лясна́я паласа́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Біча́ўнік, бічо́ўнік луг наўсцяж ракі’ (Яшкін), параўн. бічаўні́к ’бераг, берагавая паласа; паласа адчужэння паабапал дарогі, шашы, шляху’ (Яшкін), бічаві́к ’паласа адчужэння паабапал дарогі’ (Юрч.), бічаві́на, бічава́я ’тс’, параўн. яшчэ біча́й ’бераг лужка, аборка’, біча́йка ’вузкая незасеяная палоска каля палявой дарогі’ (Юрч.). Усё да абеча́йка (гл.) і яе форм (гл. пад біча́йка, там і літ-pa). Такія значэнні, як ’луг наўсцяж ракі’, — яўна другасныя (праз ’паласа…паабапал…’). Параўн. яшчэ бычовны́к.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
strip1 [strɪp] n.
1. ву́зкая пало́ска; па́сак, ле́нта;
a landing strip паса́дачная паласа́
2. BrE адзе́нне футбалі́стаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кайма́
(цюрк. kajma)
паласа па краі якога-н. прадмета, тканіны, якая адрозніваецца колерам, матэрыялам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
істу́жка ж
1. Band n -(e)s, Bänder; Stréifen m -s, - (паласа); гл стужка
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
стэ́павы геагр Stéppen-;
стэ́павыы рэгіён Stéppengebiet n -s, -e;
стэ́павыая паласа́ Stéppenzone f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
умацава́ны
1. прич. укреплённый; упро́ченный; см. умацава́ць;
2. прил. укреплённый;
у. раён — укреплённый райо́н;
~ная паласа́ — укреплённая полоса́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
lane
[leɪn]
n.
1) заву́лак -ка m.
2) ву́зкая даро́га, сьце́жка
3) паласа́ ру́ху (на аўтастра́дзе)
Left lane for left turn only — Ле́вая паласа́ то́лькі для паваро́ту нале́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
the border
паграні́чная паласа́ памі́ж Злу́чанымі Шта́тамі і Кана́дай або́ Мэ́ксыкай
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
засло́на, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. Тое, што пакрывае, засланяе сабой.
Дымавая з. (паласа густога дыму для маскіроўкі; таксама перан.: пра тое, што прызначана для маскіроўкі, пакрыцця тайных задум, чаго-н. нядобрага і пад.).
2. Шырокае палотнішча, якое закрывае сцэну ад глядзельнай залы.
Падняць заслону.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)