пракуро́дыміцца і пракурады́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

Пакрыцца, забрудзіцца куродымам, дымам. Хата пракуродымілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаакупі́цца, ‑купіцца; зак.

Пакрыцца даходамі без фінансавай дапамогі (пра расходы). Выданне кнігі самаакупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсы́пацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -плецца; зак.

1. Абваліцца, разваліцца, сыплючыся; апасці.

Лісце даўно абсыпалася з дрэў.

Склеп абсыпаўся.

2. Пакрыцца мноствам чаго-н.

Начное неба абсыпалася зорамі.

|| незак. абсыпа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падме́рзнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -мёрз, -ме́рзла; зак.

1. Крыху замерзнуць, пакрыцца тонкім слоем лёду.

Балота падмерзла.

На дварэ падмерзла (безас.).

2. Крыху сапсавацца ад марозу.

Яблыкі падмерзлі.

|| незак. падмярза́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закарэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

1. Пакрыцца засохлай граззю, кроўю і пад.

Рукі закарэлі ад гразі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Засохнуць, ператварыцца ў корку.

Кроў закарэла.

|| незак. зака́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Ке́бзаць ’пэцкаць’ (Жыв. сл.). Магчыма, балт. паходжання (< kebsóti). Параўн. літ. kebli пакрыцца клейкай коркай’ (Фрэнкель, 233).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

затушава́цца, ‑шуецца; зак.

1. Спец. Пакрыцца тушоўкай.

2. перан. Згладзіцца, стаць менш выразным, прыкметным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закуро́дыміцца і закурады́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

Пакрыцца сажай; задыміцца. Шкло ў лямпе закуродымілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаршы́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пакрыцца паршой, зрабіцца паршавым. Парасяты запаршывелі ад недагляду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запля́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

1. Пакрыцца плямамі.

2. перан. Пакрыць сябе ганьбаю; абняславіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)