БЕЛЬЭТА́Ж

(ад франц. bel прыгожы + étage паверх),

1) у тэатр. будынках 1-ы ярус балконаў глядзельнай залы над бенуарам і амфітэатрам (ці партэрам і амфітэатрам).

2) Другі паверх дома, пераважна палаца, асабняка. У бельэтажы размяшчаюцца парадныя залы і пакоі, якія вылучаюцца большай вышынёй, якасцю аддзелкі. У сучаснай архітэктуры жылых дамоў тэрмін «бельэтаж» амаль не выкарыстоўваецца.

т. 3, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адшмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Рэзкім рухам адвесці назад, убок (занавеску і пад.). Косця ўсхапіўся з ложка.., падышоў да акна, адшмаргнуў фіранкі — у пакоі скупа павіднела. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подви́гаться сов. пару́хацца; (походить) пахадзі́ць; (пошевелиться) паварушы́цца, пакра́тацца;

подви́гаться по ко́мнате пахадзі́ць па пако́і;

ма́ятник подви́гался и останови́лся ма́ятнік пару́хаўся і спыні́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прошага́ть сов.

1. (пройти) прайсці́, пракро́чыць;

2. (некоторое время) прахадзі́ць;

он всю ночь прошага́л по ко́мнате ён усю́ ноч прахадзі́ў па пако́і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сужы́целька ж

1. (у адным пакоі) Zímmergenossin f -, -nen;

2. юрыд (жанчына ў пазашлюбнай сувязі) Gelíebte (sub) f -n, -n; Konkubíne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

roomful [ˈru:mfʊl] n. по́ўны пако́й;

It was impossible to concentrate on reading in the roomful of people. Цяжка было засяродзіць увагу на чытанні ў пакоі, поўным народу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кло́ун, ‑а, м.

Цыркавы артыст-комік. Выступленні вядомага клоуна. // перан. Пра чалавека, які ў кампаніі разыгрывае ролю камедыянта. Адчуваючы сябе ў пакоі неяк збоку, Кучынскі сказаў: — Ведаеце, хто вы? Клоуны! Карпюк.

[Англ. clown.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паку́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Тое, што куплена; купленая рэч. [Верачка] ужо ўяўляла шафу ў сваім пакоі, бачыла суседку Ганну Міронаўну, як тая цмокае губамі каля пакупкі. Каршукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуф, ‑а, м.

Нізкая табурэтка з мяккім (звычайна круглым) сядзеннем. Кібрык прайшоўся па пакоі, памацаў фарфоравую фігурку, што стаяла на палічцы, потым з незалежным выглядам сеў на пуф да піяніна. Шыцік.

[Фр. pouf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзе́цца, ‑дзенуся, ‑дзенешся, ‑дзенецца; зак.

Зняць з сябе адзенне. [Люба] раздзелася, легла ў свежую пасцель, і сапраўды-такі ніколі большай асалоды яна не перажывала. Чорны. // Распрануцца. — Раздзеньцеся ў пакоі, — папярэдзіла .. [Ліба] гасцей. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)