сігналізава́ць

(ад лац. signalis = які падае знак)

1) падаваць сігнал, паведамляць сігналам што-н., аб чым-н.;

2) перан. папярэджваць, паведамляць пра што-н. непажаданае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэсе́рт м. кул. Dessert [-´sɛ:r і -´sɛ:rt] n -s, -s; Náchtisch m -(e)s, -e; Náchspeise f -, -n;

падава́ць на дэсе́рт zum Dessért [Náchtisch] reichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паэтызава́ць

(фр. poétiser, ад лац. poeta < гр. poietes = тварэц, аўтар)

выражаць што-н. паэтычнымі сродкамі, падаваць у паэтычным, узнёслым выглядзе; успрымаць паэтычна каго-н., што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гу-гу́,

У выразе: ні гу-гу (у знач. вык.) — а) загад або просьба маўчаць. — Толькі, браткі, ні шэп! Нікому ні гу-гу, што гэта я вам сказаў! Колас; б) маўчаць, не падаваць голасу. Пастукалася ў сенцы Палашка — ні гу-гу. Як морак па сядзібе прайшоў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгавары́ць, ‑гавару, ‑гаворыш, ‑гаворыць; зак., каго.

Пераканаць не рабіць чаго‑н., угаварыць адмовіцца ад чаго‑н. Хацеў [Сомік] на суд падаваць, ды людзі адгаварылі; казалі, што неяк сорам і судзіцца за дзесяць снапоў аўса. Крапіва. Зораў у апошні раз паспрабаваў адгаварыць Каленіка ад задуманага ім плана. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

serve [sɜ:v] v.

1. служы́ць;

serve as (a) gardener служы́ць садо́ўнікам;

serve in the аrmy служы́ць у а́рміі;

if my memory serves me right калі́ мяне́ не падво́дзіць па́мяць

2. падава́ць на стол;

serve dinner падава́ць абе́д

3. абслуго́ўваць (пакупнікоў)

4. быць прыда́тным, задавальня́ць;

This room can serve for/as a study. Гэты пакой можа служыць кабінетам.

5. sport падава́ць мяч (у тэнісе, валейболе)

♦

it serves you right так табе́ i трэ́ба;

serve two masters і таму́, і друго́му

serve out [ˌsɜ:vˈaʊt] phr. v.

1. раздава́ць

2. infml адпла́чваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., каго-што.

1. Перадаваць прадметы на плоскасці ад рукі пры дапамозе графічных сродкаў (звычайна контурамі, рыскамі і пад.).

Р. з натуры.

Р. партрэт.

2. перан. Мысленна падаваць у якіх-н. вобразах, формах.

Уяўленне рысуе будучыню.

|| зак. нарысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. рысава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. рысава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Рысавальная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзе́я, ‑і, ж.

1. Чаканне чаго‑н. добрага, якое спалучаецца з упэўненасцю ў тым, што яно збудзецца. Светлая надзея. Цвёрдая надзея. Страціць надзею. □ Столькі болю і столькі надзеі ў яе [дзяўчынкі] не па ўзросту сталых вачах. Брыль. Надзея выжыць тут, у лагеры смерці, амаль што канчаткова пакінула.. [палонных]. Быкаў.

2. Той або тое, на каго, на што можна спадзявацца, апірацца. Мір — вялікая надзея простых людзей усёй планеты. «Звязда». Бацька і маці выхоўвалі сына. Сын быў уцехай, надзеяй адзінай. Дубоўка. Вось і лес, і стажок сена каля лесу. Гэта іх стажок, іх гордасць і надзея. Колас.

•••

Падаваць надзеі гл. падаваць.

У надзеі — спадзеючыся.

Ускладаць надзеі гл. ускладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітацца, кланяцца; здароўкацца (разм.); рукацца (абл.) □ падаваць руку

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

beántragen

vt прапано́ўваць, хада́йні- чаць; падава́ць зацву (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)