Вы́звалка ’тое ж, што і вызвал’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́звалка ’тое ж, што і вызвал’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Канты́чка ’зборнік духоўных песень і кантаў’, (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Квітару́сьнік ’кніжачка бланкаў, квітанцый, квітоў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Непрыто́мны ’які страціў прытомнасць, знаходзіцца ў бяспамяцтве’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Падру́жжа ’жонка; сяброўка’, падру́жнікі ’пяшчотная назва мужа або жонкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пілюха́, шлюха ’тонкая мякіна, якая атрымоўваецца ад прасейвання збожжа праз рэшата або шляхам палання’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
на́спа
1. Насыпаны земляны вал (
2. Малады лес на аблозе, пераважна бярозавы (
2. Гай на высокім месцы, якое выступае сярод навакольных нізін і роўнядзей (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Квакту́ха ’курыца, якая выседжвае або водзіць куранят’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лазоўнік ’зараснік лазы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Печане́ўя ’жоўцевы пузыр’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)