непазнавальны прыметнік

  1. Які змяніўся настолькі, што яго цяжка пазнаць.

    • Непазнавальная вёска.

  2. Недаступны пазнанню.

    • У свеце няма нічога непазнавальнага.

|| назоўнік: непазнавальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

беспрытульнік назоўнік | мужчынскі род

Беспрытульнае (у 1 знач.) дзіця, падлетак, у якога няма ні бацькоў, ні хаты.

|| жаночы род: беспрытульніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

валаводзіцца дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Аддаваць залішне многа ўвагі і часу каму-, чаму-н., няньчыцца.

  • Няма часу з табой в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

перамовіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Сказаць адзін другому некалькі слоў, нядоўга пагаварыць.

  • Няма з кім словам п.

|| незакончанае трыванне: перамаўляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прамудрасць назоўнік | жаночы род

  1. Глыбокая мудрасць (устарэлае).

  2. Што-н. цяжкае для разумення, засваення (размоўнае іранічны сэнс).

    • Ніякай прамудрасці тут няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

no​3 [nəʊ] adv. не, ніко́лькі не;

no longer ужо́ не; больш не;

He is no longer in London. У Лондане яго ўжо няма;

no more (больш) няма́ чаго́, нічо́га больш, ужо́/больш няма́;

I have no more to say. Мне больш няма чаго сказаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

не́когда​I нареч. (нет времени) няма́ калі́, не́калі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

спас​II / спаса (спасу) нет прост. рату́нку няма́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

упынак назоўнік | мужчынскі род

  1. Без упынку (размоўнае) — не перастаючы, не абмяжоўваючы сябе.

    • Балбатаць без упынку.

  2. Не знаходзіць або не мець упынку (размоўнае) — не магчы супакоіцца, не быць у стане ўтрымацца ад чаго-н.

    • Ён цэлы дзень не знаходзіў сабе ўпынку.
    • Яна ў рабоце не мае ўпынку;

  3. Няма ўпынку каму-чаму або на каго-што (размоўнае) — нельга стрымаць, спыніць.

    • Раздурэліся дзеці, што і ўпынку ім або на іх няма.
    • Дажджу або на дождж сёння і ўпынку няма — лье і лье.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адсутнасць назоўнік | жаночы род

Становішча, калі няма ў наяўнасці каго-, чаго-н.

  • А. дапамогі.
  • У маю а. (калі мяне не было).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)