тапо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тапара.
2. перан. Грубы, нязграбны, як тапаром зроблены. Тапорная мэбля. / Пра чалавека, яго фігуру, твар і пад. Лабановіч першы раз бачыць такую брыдкую, няўдалую жанчыну. Постаць яе няскладная, тапорная. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неуклю́жий нехлямя́жы; нязгра́бны; няспры́тны;
неуклю́жий челове́к няўклю́да;
неуклю́жие мане́ры нязгра́бныя мане́ры;
неуклю́жая фигу́ра нязгра́бная фігу́ра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Клымпава́ты ’выкручаны, нязграбны’ (ТС). Да клыпаваты, клыпаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бу́льбіна, ‑ы, ж.
Разм. Адзін клубень бульбы. Гнілая бульбіна. □ Міколка выкарпаў з цяпла дзесяць печаных бульбін. Лынькоў. Згадаюцца бульбіна з хлебам І кубак халоднай вады, — Тыя, з якімі пад небам Выраслі гарады. Кірэенка.
•••
Нос бульбінай — пра шырокі нязграбны нос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мусяля́к (груб.) ’нязграбны чалавек’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Рус. пск., цвяр. мусли́к, мусля́к ’неахайны чалавек’, уладз., казан. муслюм ’нязграбны, дурнаваты мужчына, сапляк’. Апошняе, аднак, Корм (AfslPh, 9, 657) выводзіць з араб.-тур. muslim ’мусульманін’. Да мусоліцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ке́рапла ’нязграбны чалавек’ (Непакупны). З літ. keripla ’бясформеннае стварэнне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Некульця́пістый ’нязграбны, няўдалы’ (Юрч.). Да кульцяпа, кульцяпісты, гл. куляць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Суглі́чыць ’зрабіць ненармальным фізічна’, суглі́чэны ’няскладны, нязграбны’ (ТС). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чвя́канне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чвякаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Зрэдку чулася невыразнае мармытанне, соннае чвяканне губамі. Крапіва. Здалёку пачулася нейкае няроўнае чвяканне, быццам нехта цяжкі і нязграбны прабіраецца па багністай і гразкай глебе. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clumsy [ˈklʌmzi] adj.
1. нязгра́бны, няўклю́дны, няскла́дны, нехлямя́жы
2. няспры́тны, няўме́лы
3. гру́бы, тапо́рны
4. бестакто́ўны, нетакто́ўны;
a clumsy remark недаліка́тная заўва́га
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)