рабінзана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Літаратурны твор пра чыё‑н. падарожжа з прыгодамі; сюжэт такога твора. Пра палявыя экспедыцыі можна напісаць цэлую рабінзанаду.
2. Пра жыццё ў бязлюдным месцы з прыгодамі, падобнымі на тыя, якія здарыліся з Рабінзонам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; нака́таны; зак., што і чаго.
1. Нанесці на паверхню чаго-н. малюнак, узор і пад. пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў.
Н. узор.
Н. набор.
2. Хутка або наспех напісаць (разм.).
Н. пісьмо.
|| незак. нака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.); наз. нака́тванне, -я, н.
|| наз. нака́т, -у, М -ка́це, м. (да 1 знач.) і нака́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ствары́ць, ствару́, ство́рыш, ство́рыць; ство́раны; зак.
1. каго-што. Зрабіць існуючым.
С. касмічныя караблі.
С. хімічную прамысловасць.
2. што. Сфарміраваць, арганізаваць.
С. фірму.
С. пры інстытуце падрыхтоўчыя курсы.
3. што. Забяспечыць што-н., зрабіць магчымым што-н.
С. умовы для нармальнай работы.
4. Напісаць, скласці; намаляваць моўнымі сродкамі.
С. добры падручнік.
С. жывы вобраз народа.
|| незак. ствара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. стварэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бе́лое в знач. сущ. бе́лае, -лага ср.;
она́ была́ в бе́лом яна́ была́ ў бе́лым;
◊
написа́ть чёрным по бе́лому напіса́ць чо́рным па бе́лым.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
настрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак.
1. што. Строчачы, вышыць, прышыць што‑н. Настрачыць узор. Настрачыць кішэню.
2. чаго. Строчачы, зрабіць нейкую колькасць чаго‑н. Настрачыць складак.
3. перан.; што і чаго. Разм. Хутка, паспешліва напісаць што‑н. Настрачыць пісьмо. Настрачыць заметку ў газету.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накрэ́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.
Разм. Напісаць што‑н. нядбайна або дрэнна; надрапаць. [Рамір] выняў з кішэні запісную кніжку, вырваў адтуль лісток, неразборлівымі каракулямі накрэмзаў адрас. Асіпенка. Васілінка ўздыхнула і на адваротным баку фатаграфіі алоўкам накрэмзала: «Мне хутка 7 год». Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суча́снік, ‑а, м.
Той, хто жыў ці жыве ў адзін час з кім‑н. Як і кожны малады літаратар,.. [Заранік] марыць напісаць добрую кнігу пра сваіх сучаснікаў і іх справы. Хадкевіч. Сучаснік Янкі Купалы і Якуба Коласа,.. [Бядуля] ўнёс каштоўны ўклад у развіццё культуры беларускага народа. Каваленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
writing
[ˈraɪtɪŋ]
1.
n.
1) піса́ньне n.
2) пісьмо́вая фо́рма
to put in writing — напіса́ць
3) по́чырк -у m.
4) напі́санае n.
2.
adj.
пісьмо́вы
writing paper — папе́ра для піса́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
упрасі́ць durch Bítten bewégen*, zu etw. (D) bríngen*;
ён упрасі́ў яе́ напіса́ць апо́шняе пісьмо́ er hat sie bewógen [dázu gebrácht], den létzten Brief zu schréiben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што.
1. Скончыць пісаць што‑н.; напісаць да якога‑н. месца. Дапісаць пісьмо. Дапісаць кнігу да сярэдзіны.
2. Дадаць да напісанага; прыпісаць. А ў канцы дапісалі: «Рады паведаміць вам такую навіну». Якімовіч. [Акцызнік] ведаў і другое — у ведамасці ўсё можна дапісаць. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)