bracing [ˈbreɪsɪŋ] adj. які́ падбадзёрвае (асабліва пра халоднае паветра або надвор’е)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зарэ́чча, ‑а, н.

Мясцовасць, якая знаходзіцца за ракой. Надвор’е на здзіўленне ціхае, яснае, цёплае. Сіняватая смуга звісае над зарэччам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

духме́нь, ‑і, ж.

Разм. Душнае надвор’е, паветра; духата. Салодкі сон дзіцячы пасля пылу, духмені. Лынькоў. Ад лесу патыхала духменню. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Flúgwetter

n -s

(ún)günstiges ~ — (ня)лётнае надво́р’е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

elements [ˈelɪmənts] n. pl.

1. the elements надво́р’е; звыч. дрэ́ннае надво́р’е

2. (of) асно́вы;

elements of algebra асно́вы а́лгебры;

the four elements зямля́, вада́, паве́тра і аго́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Кі́жыль ’дрэннае надвор’е’ (Касп.). Гл. кіжаль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпа́рваць безас (пра надвор’е):

прыпа́рвае es ist schwül [drückend heiß]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гута́цыя

(ад лац. gutta = кропля)

выдзяленне раслінамі кропляў вады праз спецыяльныя вусцейкі (гідатоды), што назіраецца ў цёплае і вільготнае надвор’е.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

stormy

[ˈstɔrmi]

adj.

бу́рны, бурлі́вы (мо́ра, надво́р’е; пасе́джаньне, сва́рка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. кім-чым з кім. Рабіць узаемны абмен, абменьвацца.

М. кнігамі.

2. Замяшчаць адзін аднаго, зменьвацца.

У камандзе мяняюцца трэнеры.

3. Рабіцца іншым, зменьвацца.

Надвор’е мяняецца.

|| зак. памяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. ме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)