су́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сушыць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. су́шак. Малы, тонкі і сухі абаранак. Купіць кілаграм сушак. Ванільныя сушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cruet

[ˈkru:ɪt]

n.

малы́ графі́нчык (для во́цату або́ але́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

petite

[pəˈti:t]

adj.

малы́; мале́нькі, мало́га паме́ру (пра во́пратку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mathematical [ˌmæθəˈmætɪkl] adj.

1. матэматы́чны

2. дакла́дны a mathematical certainty по́ўная ўпэ́ўненасць (што нешта адбудзецца);

a mathematical chance (of) ве́льмі малы́ ша́нец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Курда́ты ’малы ростам, куртаты’ (ТС). Да курда (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стурбу́чыць ‘разумець, кеміць’: малы ўжэ стурбучыць (Касп.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смешнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху смешны; дзівакаваты. Адзін [хлопец] быў малы, што кідалася ў вочы, і ціхі, нават здаваўся панурым і смешнаватым з-за носа — і савінага трохі, і прастадушна-вялікага. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus (Horatius)

Нараджаюць горы, народзіцца смешнае мышаня.

Рожают горы, родится смешной мышонок.

бел. 3 вялікага грому малы дождж бывае. Вялікі целам, ды малы дзелам. Вялікі вор, ды малы збор.

рус. Из большой тучи да малая капля. Гора родила мышь. Визгу много, а шерсти нет.

фр. La montagne a accouché d’une souris (Гора родила мышь).

англ. Great cry and little wool (Много крику, мало шерсти). Great boast small roast (Похвальбы много, мяса мало).

нем. Es kreisen Berge und kommen Zwerge (Кружатся горы, и появляются карлики). Der kreißende Berg gebiert eine Maus (Гора родит мышь).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

mieczyk

м.

1. мечык, малы меч;

2. бат. гладыёлус; шпажнік (Gladiolus L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дождж, дажджу́, мн. дажджы́, дажджо́ў, м.

1. Атмасферныя ападкі ў выглядзе кропелек вады.

Два дні ішоў д. 3 вялікага грому малы д. (з нар.).

2. перан. Пра тое, што сыплецца ў мностве.

Д. асколкаў.

Д. канфеці.

○

Зорны дождж — з’яўленне на начным небе мноства метэарытаў.

|| памянш. до́жджык, -у, мн. -і, -каў, м.

|| прым. дажджавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)