раскудзе́ліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Растрапацца, раздзяліцца на валокны. Вяроўка раскудзелілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмы́ліцца, ‑ліцца; зак.

Пакрыцца пенай ад моцнага поту (пра коней).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́валіцца ​1, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Выпасці, упасці з чаго‑н. Вываліцца з воза. □ І раптам скарынка вывалілася.. з рук [Жэнькі]. Шамякін.

вы́валіцца ​2, ‑ліцца; зак.

Атрымацца ў выніку валення (пра сукно).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lać się

незак. ліцца; цячы; струменіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wylewać się

незак. вылівацца; разлівацца; ліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

струме́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; незак.

Ліцца, цячы, распаўсюджвацца струменямі; пашырацца, вылучацца (пах, святло і пад.).

Пад мостам с. рэчка.

Ад яблынь струменіўся прыемны водар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́галіцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Збрыць на сваім твары валасы, выбрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаво́ліцца, ‑ліцца; зак.

Зрабіцца больш павольным. Рост расліны запаволіўся. Рух запаволіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падча́ліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Тое, што і падчаліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканда́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; незак.

Разм. Трапляць у скандальнае, няёмкае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)