vowel [ˈvaʊəl] n. ling. гало́сны гук; гало́сная лі́тара;

vowel gradation абля́ўт, марфалагі́чна абумо́ўленае чаргава́нне гало́сных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Y, y [waɪ] n.

1. 25-я літара англійскага алфавіта

2. math. і́грэк, невядо́мая велічыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Z, z [zed] n.

1. 26-я літара англійскага алфавіта

2. math. зэт, невядо́мая велічыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фіта́, ‑ы, ДМ фіце, ж.

Перадапошняя літара рускага алфавіта, якая была запазычана з грэчаскай мовы для перадачы гука «ф» у словах грэчаскага паходжання і існавала ў рускім пісьмо да рэформы арфаграфіі 1917–1918 гг.

[Грэч. thēta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёта

(гр. iota)

літара грэчаскага алфавіта (I), якая абазначае гук «і»;

нінаёту — ані, ніколькі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

samogłoska

ж. лінгв. галосная (літара); галосны (гук);

samogłoska nosowa — насавы галосны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Q, q

[kju:]

n. Q's, q’s

сямна́ццатая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gamma

[ˈgæmə]

n., pl. -mas

га́ма, трэ́цяя лі́тара грэ́цкага альфабэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

б ​1, нескл., н.

1. Другая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «бэ». Малое б. □ Хто сказаў а, той павінен сказаць і б. Прыказка.

2. Выбухны, звонкі, губна-губны зычны гук. Звонкае б.

б ​2,

гл. бы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загало́ўны Títel-;

загало́ўны ліст Títelblatt n -(e)s, -blätter;

загало́ўная лі́тара Gróßbuchstabe m -n(s), -n, Ánfangsbuchstabe m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)