абле́гчаны, -ая, -ае.

1. Больш лёгкі па вазе.

А. інструмент.

2. Менш складаны па сваёй будове, спосабе выканання.

Аблегчаная канструкцыя.

3. Які адчуў палёгку.

Аблегчана (прысл.) уздыхнуў.

|| наз. абле́гчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

painless [ˈpeɪnləs] adj.

1. бязбо́льны;

painless childbirth бязбо́льныя ро́ды

2. лёгкі, несклада́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cuff​2 [kʌf] n. лёгкі ўда́р (рукой па твары, галаве), апляву́ха, по́ўха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безболе́зненный

1. бязбо́льны;

2. перен. (лёгкий) лёгкі;

безболе́зненная реорганиза́ция лёгкая рэарганіза́цыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

удобопроизноси́мый

1. лёгкавымо́ўны, лёгкі для вымаўле́ння;

2. (приличный) шутл. (зусі́м) прысто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Лягты́ка ’чалавек, лёгкі на хаду’ (КЭС, лаг.). Да лягчы́ць, лёгкі (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 76).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

strawny

лёгкі для страўлення, лёгкатраўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lekkostrawny

легкатраўны; лёгкі для стрававання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łatwopalny

лёгкі на загаранне; гаручы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

халту́ра, -ы, ж. (разм.).

1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага.

Пасля работы займацца халтурай.

2. Нядобрасумленна, неахайна, без ведання справы выкананая работа, а таксама рэч, зробленая такім чынам.

|| прым. халту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)