movie

[ˈmu:vi]

n., informal

фільм -у m.; кіно́ n., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ráumkino

n -s аб’ёмнае кіно́, стэрэакіно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bíldwand

f -, -wände экра́н (у кіно)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kíno

n -s, -s кіно́; кінатэа́тр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mássenaufnahme

f -, -n кіно ма́савая зды́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нягу́ста,

1. Прысл. да негусты.

2. безас. у знач. вык. Разм. Мала, нямнога. Людзей у кіно было пакуль што нягуста. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Галёкаць некаторы час. Вуглоўцы прагалёкалі на гэтым сходзе з абеду і да самага кіно. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enthusiast [ɪnˈθju:ziæst] n. энтузія́ст; энтузія́стка; ама́тар; ама́тарка;

a movie/sports enthusiast ама́тар кіно́/спо́рту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фільм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Твор мастацтва для дэманстрацыі, паказу ў кіно; кінакарціна.

Дакументальны ф.

Прыгодніцкі ф.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным на яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі (спец.).

|| прым. фі́льмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Léinwand

f -

1) палатно́

2) кіно экра́н

über die ~ géhen* — дэманстрава́цца ў кіно́, ісці́ на экра́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)