трубаўкла́дчык, ‑а, м.

1. Рабочы па ўкладцы труб.

2. Перасовачны пад’ёмны кран для ўкладкі труб у траншэі трубаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’ёмны, -ая, -ае.

1. гл. падняцца, падняць і пад’ём.

2. Які прызначаны для пад’ёму, перамяшчэння ўверх.

П. кран.

3. Такі, які можна падняць.

Пад’ёмная заслона.

4. Які выдаецца для расходаў пры пераездзе на новае месца работы.

Пад’ёмныя грошы.

Атрымаць пад’ёмныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохто́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Масай у тры тоны. Трохтонны груз.

2. Прызначаны для пад’ёму грузу ў тры тоны. Трохтонны кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повёртывать несов. паваро́чваць; (кран и т. п.) пакру́чваць;

повёртывать напра́во паваро́чваць напра́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гідра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Водаразборная палонка або кран, якія ўстанаўліваюцца на водаправоднай лініі для тушэння пажараў, палівання вуліц і пад.

[Ад грэч. hýdōr — вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клінке́т

(гал. klinket = засланка)

клінавы кран для трубаправодаў на судне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манці́раваць

(ням. montieren)

рабіць мантаж чаго-н. (напр. м. кран).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Wsserhahn

m -(e)s, -hähne водаправо́дны кран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fuerhahn

m -(e)s, -hähne пажа́рны кран

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заби́ться в разн. знач. забі́цца, мног. пазабіва́цца; (забраться в угол и т. п. — ещё) зашы́цца, мног. пазашыва́цца;

заби́ться в у́гол забі́цца (зашы́цца) у кут;

заби́лся кран забі́ўся кран.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)