каларго́л

[ад гр. kolla = клей + лац. arg(entum) = серабро + -ол]

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры гнойных захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хрызако́ла

(ад хрыза- + гр. kolla = клей)

мінерал класа сілікатаў блакітнага, зялёна-сіняга колеру, разнавіднасць монтамарыланіту, медная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЛУТЭЛІ́НЫ

(ад лац. gluten клей),

простыя бялкі насення злакаў і зялёных частак раслін. Раствараюцца ў разбаўленых к-тах і шчолачах, не раствараюцца ў нейтральных растваральніках. З’яўляюцца запаснымі бялкамі, якія разам з праламінамі назапашваюцца ў эндасперме насення. Найб. вывучаны глутэнін пшаніцы і ячменю, арызепін рысу і глутэліны кукурузы. Глутэліны багатыя астаткамі глутамінавай к-ты і лізіну; добра засвойваюцца арганізмам чалавека і жывёл.

т. 5, с. 303

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

rozrobić

зак.

1. развесці; распусціць;

rozrobić klej — развесці клей;

2. разбавіць; разрэдзіць;

3. рашчыніць; замясіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwierzęcy

1. жывёльны; звярыны;

świat zwierzęcy — свет жывёлаў;

klej zwierzęcy — жывёльны клей;

2. зверскі; люты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

астраглі́я

(ад астра- + гр. glia = клей)

нервовая тканка, форма макрагліі, мае клеткі з тонкімі, радыяльна размешчанымі шматлікімі адросткамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каме́дзь

(гр. kommidion)

густы клейкі сок некаторых дрэў, які выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці, медыцыне і як канцылярскі клей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

разма́заць

1. verstréichen* vt (фарбу, клей і г. д.); schlecht ánstreichen* (дрэнна размаляваць); verschmíeren vt (гразь);

2. разм. (доўга і дэталёва расказваць) wéitläufig beschréiben*; wéitschweifig erzählen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БАБРУ́ЙСКІ ГАРБА́РНЫ КАМБІНА́Т.

Засн. ў 1965 у г. Бабруйск, у 1971 пушчана 2-я чарга. Цэхі: гарбарна-сыравінны, адмочвальна-попельны, аддзелачны, па выпуску тавараў нар. ўжытку, парасілавы, клею мяздровага. Асн. прадукцыя (1995): хромавыя скуртавары з мяздровага спілку для верху абутку, адзення і мэблі, паўфабрыкат «вет-блу», скура «Краст». Выпускае таксама спілак для каўбаснай абалонкі, клей мяздровы, паўфабрыкат для вырабу жэлаціну, адзенне і галантарэю са скуры.

т. 2, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калаге́н

(ад гр. kolla = клей + -ген)

валакністы бялок, што з’яўляецца асноўнай састаўной часткай тканкі, з якой збудаваны косці, храсткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)