ашча́дны

1. бережли́вый, расчётливый;

а. чалаве́к — бережли́вый челове́к;

2. сберега́тельный;

~ная ка́са — сберега́тельная ка́сса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапле́цены éingebunden (кніга і г. д.); ineinánder geflóchten, verflóchten (сплецены); úmgeflochten (каса)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pigtail [ˈpɪgteɪl] n. BrE каса́, ко́ска (з валасоў);

Jenny wore her hair in pigtails. У Джэні былі коскі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tress [tres] n. lit.

1. ку́дзер, па́сма; каса́;

in tresses запле́цены ў ко́сы

2. pl. tresses распу́шчаныя валасы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Póstsparkasse

f -, -n ашча́дная ка́са пры по́шце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэа́л ​1, ‑а, м.

Даўнейшая іспанская сярэбраная манета.

[Ісп. real.]

рэа́л ​2, ‑а, м.

Стол з пахіленай верхняй дошкай, на якую ставіцца каса са шрыфтам для набору.

[Ням. Regal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kosa

I ж.

каса;

trafiła kosa na kamień — найшла каса на камень; трапіўся востры на шылаватага (цюк на крук); чорт на нячысціка наскочыў

II ж. каса (прычоска)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Во́тмеле ’пясчаная каса ў рацэ’ (Яшк.). Гл. водмель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Каса́сты ’касаслоі, з доўгай касою’, да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́сьцэ ’асада касы, цаўё, касаўё, касавільна’ (Дразд.). Да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)