map

[mæp]

1.

n.

1) ка́рта, ма́па f.

2) плян -у m.

sky map — ка́рта зо́рнага не́ба

highway map — даро́жная ма́па

weather map — мэтэаралягі́чная ка́рта

2.

v.t.

1) малява́ць ка́рту; пака́зваць на ка́рце

2) склада́ць плян

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

планшэ́т, -а, М -шэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Плоская сумка з празрыстым верхам, у якой носяць карты.

2. Дошчачка на трох ножках, на якой умацоўваецца карта ці лінееная папера для здымкі мясцовасці (спец.).

3. Від камп’ютара, звычайна без клавіятуры, з сэнсарным уводам.

|| прым. планшэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

геалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да геалогіі. Геалагічная карта. Геалагічная экспедыцыя. Геалагічная разведка. // Звязаны з гісторыяй Зямлі, зямной кары. Геалагічны перыяд. Геалагічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гле́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да глебы (у 1 знач.). Глебавыя бактэрыі. Глебавая вільгаць. // Прызначаны для вывучэння, даследавання глебы. Глебавая карта. Глебавы зонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картадыягра́ма

(ад карта + -дыяграма)

схематычная карта, на якой пры дапамозе слупкоў, кругоў, квадратаў паказана сумарная велічыня пэўнай з’явы ў межах тэрытарыяльнай, пераважна адміністрацыйнай адзінкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Карталу́шка ’афіша, абвестка’ (КЭС, лаг.), да карта. Словаўтварэнне няяснае,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

synoptic [sɪˈnɒptɪk] adj.

1. зво́дны, агля́дны

2. сінапты́чны;

synoptic meteorology сінапты́чная метэарало́гія;

a synoptic chart/map сінапты́чная ка́рта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chromosome [ˈkrəʊməsəʊm] n. biol. храмасо́ма;

a chromosome map ка́рта размяшчэ́ння ге́наў у храмасо́ме;

a chromosome set набо́р храмасо́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odwrócić się

odwróci|ć się

зак. адвярнуцца, павярнуцца;

karta się ~ła — карта не ідзе, адвярнулася карта; шчасце адвярнулася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

картагра́ма, ‑ы, ж.

Карта, на якой графічна (штрыхоўкай, размалёўкай і пад.) паказаны статыстычныя даныя адносна якой‑н. з’явы. Картаграма шчыльнасці насельніцтва. Картаграма пасяўных плошчаў вобласці.

[Ад слова карта і грэч. grámma — запіс, малюнак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)