апа́мятацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Апрытомнець, прыйсці да памяці; зноў пачаць спакойна разважаць і дзейнічаць.

Апамятаўся ён у шпіталі.

2. Адумаўшыся, зразумець сваю памылку.

Апамятайся, што ты гаворыш!

3. Агледзецца, заўважыць.

Мы і а. не паспелі, як мінуўся наш адпачынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агле́дзецца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; аглёдзься; зак.

1. Паглядзець вакол сябе.

А. па баках.

2. перан. Звыкнуцца з новымі абставінамі, людзьмі; асвойвацца.

Не паспелі а., і зноў у дарогу.

3. Хапіцца, пачаць шукаць; заўважыць што-н.

Уцякай хутчэй, пакуль не агледзеліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размаро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; -ро́жаны; зак., каго-што.

1. Вывесці з замарожанага стану, даць магчымасць адтаць чаму-н.

Р. халадзільнік.

2. перан. Зноў пусціць у абарот, у эксплуатацыю (сродкі, запасы сыравіны і пад.).

Р. крэдыты.

|| незак. размаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэкупера́цыя

(лац. recuperatio - атрыманне зноў)

улоўліванне зрасходаваных у рабочым працэсе газаў, пары для паўторнага выкарыстання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кра́ма ж. ла́вка; магази́н м.;

◊ вако́л крам ды зноў к нам — погов. верну́ться ни с чем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэві́зія ’праверка, перагляд’ (ТСБМ). Ст.-бел. ревизия (ревизия) ’тс’ < ст.-польск. rewizyja < лац. revīsio ’зноў аглядаць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інтраніза́цыя

(фр. intronisation, ад лац. in- = на + thronus = трон)

урачыстае ўзвядзенне на прастол зноў абранага рымскага папы або патрыярха.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

да-ка́па

(іт. da саро = зноў, спачатку)

знак у нотным пісьме, які прапануе паўтарыць п’есу спачатку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перазвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; зак. (разм.).

1. Пазваніць, набраўшы зноў нумар тэлефона.

Дрэнна чуваць, перазваніце.

2. Пазваніць па тэлефоне ўсім, многім або з многіх месцаў.

П. усім знаёмым. 3 усіх таксафонаў перазваніў — не працуюць.

|| незак. перазво́ньваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wiederinbesítznahme

f - авало́данне зноў; вярта́нне ва ўлада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)