cumin

[ˈkʌmɪn]

n.

кмен кмену m. (расьлі́на й зе́рне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

джугара́, ‑ы, ж.

Травяністая хлебная і кармавая расліна з роду сорга, а таксама зерне гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́на, ‑ы, ж.

Асобнае зерне круп.

•••

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай — пра вельмі рэдкую страву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

Перамяшаць лапатай. Пералапаціць пясок з цэментам. Пералапаціць зерне на таку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Ачысціць арфаваннем абмалочанае зерне ад мякіны і смецця. Праарфаваць ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́трывацца несов.

1. (о зерне) просу́шиваться на ветру́;

2. страд. просу́шиваться на ветру́; перелопа́чиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гран

(лац. granum = зерне)

1) адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама;

2) перан. мізэрная велічыня.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

стру́чча, ‑а, н., зб.

Струкі. Зерне ў струччы будзе зімаваць, калі ссыпаць дзе-небудзь нятоўстым пластом. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ziarno

н. зерне;

ziarno na siew — насеннае збожжа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Réiskorn

n -(e)s, -körner рыс, ры́савае зе́рне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)