жирово́й тлу́шчавы;

жировая промы́шленность тлу́шчавая прамысло́васць;

жирова́я железа́ тлу́шчавая зало́за;

жирово́е яйцо́ (без зародыша) баўту́н; (без скорлупы) вы́лівак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жалдо́бак ’камяк (у ежы)’ (Касп.). Няясна. Параўн. жолуд, жалубаць (жалапаць), жаўлак, калдуны (БРС). Рус. колобок і пад. Спалучэнне ‑лд‑ можа ўказваць на запазычаны характар, але гэта не ўносіць пакуль што яснасці. Трэба адзначыць рус. ярасл. жёлды ’залоза’, звязанае з жёлвь ’жаўлак’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tarczyca

ж.

1. анат. шчытападобная залоза; тарковіца;

2. бат. шлемнік (Scutellaria L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

слёзны

1. анат Tränen-;

слёзны мяшо́к Tränensack m -(e)s, -säcke;

слёзная зало́за Tränendrüse f -, -n;

2. разм (жаласны) fléhentlich, kläglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праста́та

(гр. prostates = які наперадзе)

няпарная залоза мужчынскага палавога апарату, размешчаная ў пачатку мочаспускальнага канала.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адэно́ма

[ад гр. aden = залоза + (onk)oma = пухліна]

мед. дабраякасная пухліна, якая можа развівацца ў залозістых органах (малочнай, шчытападобнай і іншых залозах).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Зяле́за ’жалеза’ (Багушэвіч, Мар. дыс.). Рус. дыял. зеле́зо, укр. залі́зо. Прасл. želězo (гл. жалеза 1). Формы на з‑ у выніку дыстантнай асіміляцыі, як зязюля, залоза (Сабалеўскі, Лекции, 143; Трубачоў, ВСЯ, 2 (1957), 31), ці ў сувязі з вар’іраваннем *gh — *gʼh. Параўн. яшчэ Іванаў, История славянских и балканских названий металлов, 1983, 100–101.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адэні́н

(ад гр. aden = залоза)

арганічнае рэчыва, якое змяшчаецца ва ўсіх жывых клетках у складзе нуклеінавых кіслот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мінда́ліна

(ад міндаль)

1) ядро міндальнага арэха;

2) залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адэнаві́русы

(ад гр. aden = залоза + вірусы)

група вірусаў, якія выклікаюць шэраг захворванняў — востры катар дыхальных шляхоў, кан'юнктывіт, энтэракаліт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)