1. Выраб клішэ высокага друку, пры якім капіруюць на цынкавую (або магніевую) пласціну.
2. Прадпрыемства або цэх па вырабу такога клішэ. Я пачаў думаць, як зрабіць загаловак газеты. Цынкаграфіі ж тут няма, не закажаш.Сабаленка.
[Ад слова цынк і грэч. graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Незак.да замяць.
2. Перашкаджаць, быць перашкодай каму‑, чаму‑н. Дзед Талаш ссунуў з ілба шапку, нібы яна замінала яму думаць.Колас.Птушкі маюць індывідуальныя галасы, Пяюць і не замінаюць адна другой.Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
retrospect
[,retrəˈspekt]1.
n.
рэтраспэкты́ва f.
in retrospect — азіра́ючыся наза́д, разгляда́ючы міну́лае
2.
v.i.
ду́маць(пра міну́лае)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flatter oneself
1)
а) угаво́рваць сябе́
б) зашма́т пра сябе́ду́маць; пераацэ́ньваць сябе́
в) выхваля́ць сябе́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
куме́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Разважаць, абдумваць. Тут Рэвека Стала думаць і кумекаць, Як сляпога ашукаць.Крапіва.//што. Разумець што‑н., разбірацца ў чым‑н. Не зусім добра кумекаў Бэрка надрукаванае ў лістоўках, затое добра разумеў гутаркі Шолама.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саманадзе́йны, ‑ая, ‑ае.
Празмерна ўпэўнены ў самім сабе, у сваіх сілах і здольнасцях. [Горкі:] — Я не такі саманадзейны, каб думаць, што ўсё, што мною было сказана, вы слухалі з задавальненнем.«Маладосць».// Які адлюстроўвае празмерную ўпэўненасць у сабе, сведчыць пра яе. Саманадзейны тон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
imagine[ɪˈmædʒɪn]v.
1. уяўля́ць сабе́
2. меркава́ць, ду́маць;
I imagine it will rain. Я мяркую, што пойдзе дождж.
3. выдумля́ць;
You are always imagining things. Вечна ты нешта выдумляеш.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вартавы́ (КЭС, лаг.) ’вартаўнік’. Параўн. укр.вартови́й ’тс’. Можна думаць, што гэта слова ўзнікла на базе словаспалучэння (параўн. укр.вартова́ сторо́жа ’каравульная варта’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заху́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Шчыльна абхінуцца, укрыцца чым‑н. Захутацца ў кажух. □ Іван адразу лёг, захутаўся з галавой і пачаў думаць.Чарнышэвіч.//перан. Абвалачыся (хмарамі, дымам і пад.). Сонца зноў захуталася ў хмары, і ясны дзень адразу змяніўся шэрымі непрыветлівымі прыцемкамі.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Страціць навыкі, уменне рабіць што‑н. Андрэйка зусім развучыўся думаць, не можа знайсці рашэнне самай простай задачкі.Гамолка.Маёр гаварыў заўсёды, што лётчык павінен лятаць кожны дзень. Інакш ён, развучыцца, будзе баяцца хуткасці, вышыні...Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)