płat, ~u

м.

1. кавалак, кусок; акравак;

płat mięsa — кавалак мяса;

2. паласа; палоса; участак;

3. ав. крыло;

4. анат. доля;

płat płucny — доля лёгкага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мікра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: а) вельмі малы, дробны, напрыклад: мікраарганізм, мікрараён; б) звязаны з вывучэннем або вымярэннем вельмі малых прадметаў, велічынь, напрыклад: мікрааналіз, мікраскоп, мікрабіялогія; в) мільённая доля адзінкі меры, названай у другой частцы складанага слова, напрыклад: мікраампер, мікравольт.

[Ад грэч. mikrós — маленькі, малы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Portión

f -, -en по́рцыя; до́ля

éine gróße ~ Gedúld áufbringen* — праяві́ць вялі́кае цярпе́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kontingént

n -(e)s, -e

1) ча́стка, до́ля

2) склад

3) кантынге́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

выць

1. Умоўленая доля, пай, участак (Нас. АУ).

2. Частка вызначанай зямлі, якая заключала ў сабе 100 чвэрцяў пасеву (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

га́ма​2

(гр. gamma = трэцяя літара грэчаскага алфавіта)

1) пазасістэмная адзінка масы;

2) стотысячная доля эрстэда;

3) паказальнік на сувязь з гама-выпрамяненнем у складаных словах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

у́часть ж. до́ля, -лі ж.; лёс, род. лёсу м.;

раздели́ть у́часть зазна́ць ту́ю ж. до́лю;

подчини́ться у́части прыміры́цца з лёсам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

quotient [ˈkwəʊʃnt] n.

1. math. дзель

2. ча́стка, до́ля;

electoral quotient ко́лькасць галасо́ў, неабхо́дных для выбра́ння кандыда́та

3. пака́зчык; каэфіцые́нт;

intelligence quotient (IQ) пака́зчык разумо́вых здо́льнасцей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кво́та

(с.-лац. quota, ад лац. qout = колькі)

доля, норма чаго-н. дапушчальнага (у сістэме падаткаў, вытворчасці, збыту і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бу́дучы, -ая, -ае.

1. Такі, які адбудзецца ўслед за цяперашнім.

Б. год.

2. Такі, які будзе потым, у далейшым.

Будучыя ўрачы.

3. у знач. наз. бу́дучае, -ага, н. Час, які ідзе ўслед за цяперашнім.

Заглянуць у б.

4. у знач. наз. бу́дучае, -ага, н. Лёс, доля.

Б. планеты.

○

Будучы час — катэгорыя дзеяслова, якая характарызуе дзеянне ў часе, што наступіць пасля гаворкі аб ім.

◊

У будучым — пазней, у далейшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)