урасці́, -ту́, -це́ш, -це́; уро́с, урасла́, -ло́; зак.

1. у што. Па меры росту пранікнуць углыб, унутр.

Яблынькі добра ўраслі карэннем у глебу.

Хата па вокны ўрасла ў зямлю (перан.: моцна асела).

2. чым. Зарасці, парасці.

Двор урос травой.

|| незак. ураста́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уса́дьба ж.

1. сядзі́ба, -бы ж.;

крестья́нская уса́дьба сяля́нская сядзі́ба;

2. (поместье) двор, род. двара́ м.; ист. паме́сце, -ця ср.; (имение) маёнтак, -тка м.;

поме́щичья уса́дьба ист. па́нскі двор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Nowy Dwór Gdański

м. г. Новы-Двор-Гданьскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Nowy Dwór Mazowiecki

м. г. Новы-Двор-Мазавецкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бескаро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае каровы. Бескароўны двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вендзі́та

(іт. vendita = заезджы двор)

арганізацыя і месца збору карбанарыяў у Італіі 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дво́рык, ‑а, м.

Памянш. да двор ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hof

m -(e)s, Höfe

1) двор, сядзі́ба, ху́тар

◊ wder Haus noch ~ hben — не мець ні кала́ ні двара́

2) двор (каралеўскі)

3) зае́зны двор

j-m den ~ mchen — заляца́цца да каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

перысты́ль, ‑я, м.

Прамавугольны двор, сад або плошча, абнесеныя крытай каланадай.

[Грэч. perístylos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укаці́ць, укачу́, уко́ціш, уко́ціць; уко́чаны; зак.

1. што ў што. Коцячы, упхнуць.

У. калёсы ў гумно.

2. перан., што каму. Зрабіць, учыніць што-н. непрыемнае (разм.).

У. вымову прагульшчыку (аб’явіць у загадзе).

3. Уехаць куды-н. (разм.).

У. у двор на кані.

|| незак. уко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)