аманімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аманіміі, амонімаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аперцэпцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да аперцэпцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асіры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Асірыі, асірыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапла́навы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае дачыненне да аэраплана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абісі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Абісініі, абісінцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да абрубкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалюты́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да абсалютызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскуранты́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да абскурантызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскура́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да абскуранта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валанцёрскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае дачыненне да валанцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)