stagnation [stægˈneɪʃn] n.
1. засто́й, ко́снасць, стагна́цыя;
stagnation of production засто́й у вытво́рчасці;
fall into stagnation дайсці́ да стагна́цыі
2. med. засто́й крыві́, вяно́зны засто́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
накалі́цца, ‑калюся, ‑калішся, ‑каліцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і напаліцца (у 2 знач.).
2. перан. Разм. Дайсці да напружанага, узбуджанага стану.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пагі́рдзіцца ’памерці’. Параўн. дырдзіцца ’выцягваць ногі пры смерці’ (Касп.), ’здыхаць’ (вілен., Лаўчутэ, Балтызмы, 108), палес. згʼирдицца, згʼирджувацца ’тс’ (Лысенка, СПГ). Паводле Лаўчутэ (СБ, 109), з літ. dirdintis ’здыхаць, дайсці да канца жыцця’ < ЛгІ( ’лупіць, драць, знімаць скуру, кожу’. Гл. яшчэ дырда.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раж м., разг. раз’ю́шанасць, -ці ж., шале́нства, -ва ср.;
◊
войти́ в раж дайсці́ да шале́нства, раз’яры́цца, раз’ю́шыцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; -пні́; зак. (разм.).
1. да каго-чаго. Дайсці, дабрацца куды-н.
Ратуючыся, ён аж да Масквы дапяў.
2. чаго. Дамагчыся, дасягнуць чаго-н.
Яна свайго дапне.
3. Зразумець што-н.
Слухаў, слухаў, але не адразу дапяў.
|| незак. дапіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дадзялі́цца, ‑дзялюся, ‑дзелішся, ‑дзеліцца; зак.
Часта або многа дзелячы, дайсці да непрыемных вынікаў. — Як сабе хочаце, а зямлю болей дзяліць не будзем... Дадзяліліся — з сахой вывернуцца недзе. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
low tide [ˌləʊˈtaɪd] n. (таксама low water) адлі́ў;
You can walk across to the island at low tide. Вы можаце дайсці да вострава ў час адліву.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дагэ́туль, прысл.
1. Да гэтага часу. На нетрах і балотах, якімі .. не праходзіў дагэтуль жывы чалавек, Валенцюкевіч павёў атрад на поўнач. Брыль.
2. Разм. Да гэтага месца. Дайсці дагэтуль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапусці́цца, ‑пушчуся, ‑пусцішся, ‑пусціцца; зак.
Дайсці да якога‑н. стану; апусціцца. І не выходзіла з галавы думка: няўжо Васіль дапусціўся да таго, што данёс польскай паліцыі на Мартына? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагні́сці і прагні́ць, ‑гніе; зак.
Згнісці, згніць наскрозь. Ужо даўно працякаў дах, прагнілі некаторыя дошкі ў вагоне. Лынькоў. // перан. Дайсці да стану распаду. Стары свет дашчэнту прагніў, струхлеў. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)