натуралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак.

Даць (даваць) правы грамадзянства або падданства чужаземцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсправазда́чнасць, ‑і, ж.

Абавязак даваць справаздачу перад кім‑н. Падсправаздачнасць кіруючых органаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пудлава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак.

Разм. Рабіць промахі ў стральбе, даваць пудла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задава́ть несов., в разн. знач. задава́ць; дава́ць; см. зада́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прозыва́ть несов. (давать прозвище) празыва́ць, дава́ць мяну́шку (каму), дражні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услажда́ть несов., уст. це́шыць; прыно́сіць (дава́ць) асало́ду (уце́ху) (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вар’і́раваць

(лац. variare)

відазмяняць, даваць новыя варыянты, перайначваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інстру́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Звод правіл, якія ўстанаўліваюць парадак і спосаб ажыццяўлення, выканання чаго-н. або паслядоўнасці.

І. па тэхніцы бяспекі.

Даваць інструкцыі.

|| прым. інструкцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пато́ля, -і, ж.

1. Спачувальныя адносіны да слабейшых, спагада.

Адчуваць патолю з боку каго-н.

2. Патуранне, патаканне.

Не даваць патолі сыну.

3. Задаволенасць, супакоенасць.

Гэта паездка прынесла мне патолю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяспло́ддзе, ‑я, н.

1. Няздольнасць даваць патомства.

2. Неўрадлівасць (пра глебу). Бясплоддзе глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)