бяспло́ддзе, ‑я, н.

1. Няздольнасць даваць патомства.

2. Неўрадлівасць (пра глебу). Бясплоддзе глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)