Greek​1 [gri:k] n.

1. грэк; грача́нка;

the Greeks грэ́кі

2. грэ́чаская мо́ва;

Ancient/Modern Greek старажы́тная/суча́сная грэ́чаская мо́ва

♦

it’s (all) Greek to mе infml ≅ гэ́та (ўсё) для мяне́ кіта́йская гра́мата

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

magia

ж. магія;

czarna magia — а) чорная магія;

перан. кітайская грамата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pochwalny

хвалебны, пахвальны;

hymn pochwalny — хвалебны гімн;

list pochwalny — пахвальная грамата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Патэ́нт ’пісьмовае пасведчанне або грамата на права’ (Нас., ТСБМ). З польск. patent ці з рус. патент, якія праз ням. Patent былі запазычаны з франц. lettre patente, а апошняе з с.-лац. litterae patentes ’адкрыты ліст’ (Фасмер, 3, 216; SWO, 1980, 556).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ярлы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Грамата, пісьмовы ўказ ханаў Залатой Арды (уст.).

2. Лісток на чым-н. з указаннем назвы, колькасці, месца вырабу, нумара і пад.

Багажны я.

Бутэлечны я.

3. перан. Шаблонная, стандартная (звычайна адмоўная), надта кароткая характарыстыка, ацэнка каго-, чаго-н.

Гатовыя ярлыкі.

Прыклеіць я. каму-н.

|| памянш. ярлычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 2 знач.).

|| прым. ярлы́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахо́ўны

1. охра́нный;

2. защи́тный;

~ныя лесанасаджэ́нні — защи́тные лесонасажде́ния;

~ная афарбо́ўка — защи́тная окра́ска;

○ ~ная гра́мата — охра́нная гра́мота; охра́нный лист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэкрэдыты́ў

(ад рэ- + лац. creditum = даверанае)

1) адзыўная грамата ўрада свайму дыпламатычнаму прадстаўніку ў іншай краіне;

2) ліст, які адмяняе акрэдытыў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Се-сё ‘вось тут’ (ТС), ст.-бел. сесь, сесъ ‘гэты’ (Альтбаўэр, Ст.-бел. лексікон): сесь нашъ лист (Статут 1588 г.). Ад указальнага займенніка сь (гл. сей), параўн. нашъ сь листъ (грамата 1478 г.), шляхам падваення ці пашырэння іншымі займеннікамі (Карскі, 2- З, 53), гл. се, сё. Параўн. рус. сесь ‘зараз’ (Фасмер, 3, 613).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Úrkunde

f -, -n

1) дакуме́нт, акт

auf ~en berúhend — пацве́рджаны дакуме́нтамі

2) гра́мата, ліст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréibrief

m -(e)s, -e

1) гіст. адпускна́я гра́мата, во́льная

2) перан. ільго́та, прывіле́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)