anger

[ˈæŋgər]

1.

n.

злосьць f., гнеў -ву m.

with anger — са зло́сьцю, сярдзі́та

2.

v.t.

злава́ць, гняві́ць

3.

v.i.

гне́вацца, злава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

міну́цца, ‑нецца; зак.

1. Прайсці; скончыцца. Толькі што мінулася пара безупынных дажджоў. Чорны. Бацькаў гнеў даўно мінуўся. Колас.

2. Застацца ззаду; скончыцца. Мінулася невялічкае азярко, што краем падступіла да самай дарогі. Скрыган. Мінулася поле, пачаўся рэдкі лясок. Мележ. Калі мінуўся пясок, пачало трэсці на калдобінах. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угняві́ць, угняўлю, угневіш, угневіць; зак., каго.

Увесці ў гнеў; раззлаваць; пакрыўдзіць. Гулак быў узрушаны і меў выгляд сярдзітага чалавека. Відаць, угнявілі яго. Колас. Апейка заўважыў, што хлопец хацеў штосьці запярэчыць яму, але стрымаўся, пабаяўся, відаць, угнявіць. Мележ. [Алесь] угнявіў чалавека, хоць і цяпер быў упэўнены ў сваім. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

resentment

[rɪˈzentmənt]

n.

абурэ́ньне n.; гнеў -ву m.; кры́ўда f.

to have no resentment against someone — ня мець кры́ўды або́ зло́сьці на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appease [əˈpi:z] v. fml

1. супако́йваць, заспако́йваць, суціша́ць, уціхамі́рваць;

appease an angry man супако́йваць раз’ю́шанага чалаве́ка;

appease smb.’s anger суніма́ць чый-н. гнеў

2. наталя́ць;

appease one’s hunger наталя́ць го́лад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suppress [səˈpres] v.

1. спыня́ць;

suppress an uprising душы́ць паўста́нне

2. стры́мліваць, заглуша́ць, прыглуша́ць;

suppress a newspaper забарані́ць вы́пуск газе́ты;

suppress anger прыглуша́ць гнеў;

suppress the truth уто́йваць пра́ўду, замо́ўчваць пра́ўду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уле́гчыся

1. sich hínlegen, sich níederlegen;

уле́гчыся спаць schláfen [zu Bett] géhen*;

2. (пра буру, вецер, гнеў і г. д.) sich légen, náchlassen* vi, sich berúhigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гне́ўны, ‑ая, ‑ае.

Ахоплены гневам; раззлаваны. Такой узрушанай Зіна бачыла.. [Ганю] упершыню. Нервовую, усхваляваную, гнеўную. Грамовіч. // Які выражае гнеў; з гневам. Гнеўны погляд. Гнеўны пратэст. □ Пачуўшы ляпанне стрэльбы, мядзведзь з гнеўным мармытаннем рынуўся на Тадэўчыка. Бядуля. // перан. Грозны, суровы. Рыбак на успененых гнеўных прасторах Плыве праз сцюдзёны туман. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшпілі́цца, ‑пілюся, ‑пілішся, ‑піліцца; зак.

1. Расшпіліць на сабе адзенне. — Не, я ненадоўга, — стрымліваючы гнеў, адказаў Пазняк, зняў кепку, расшпіліўся і стомлена сеў пры стале. Дуброўскі.

2. Раз’яднацца, расшчапіцца, вызваліцца ад засцежкі. Каўнер расшпіліўся. // Перастаць трымаць што‑н. Гузікі расшпіліліся. □ Расшпілілася і целяпалася ззаду пражка ад камізэлька. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wzbudzać

незак. выклікаць, узбуджаць;

wzbudzać gniew — выклікаць гнеў;

wzbudzać zachwyt — выклікаць захапленне;

wzbudzać litość — выклікаць літасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)