1. Асвятляльны прыбор у выглядзе шклянога футарала.
Вулічны л.
Электрычны л.
2. Шкляны праём у даху, а таксама зашклёны выступ у будынку.
3. Сіняк, кровападцёк пад вокам (разм.).
|| памянш.ліхта́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).
|| прым.ліхта́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кансо́ль, ‑і, ж.
1.Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і інш.) або для ўстаноўкі на ім скульптур.
2. Падстаўка ў выглядзе калонкі для кветак, лямпы, статуэткі і інш.
[Фр. console.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпунт, ‑а, М ‑нце; мн. шпунты, ‑оў; м.
Спец.
1. Спецыяльны падоўжны выступ ці паз для злучэння дошак, брусоў, блокаў і пад., а таксама злучэнне такога віду, пры якім выступ адной са злучаных частак уваходзіць у паз другой часткі. У тыя пазы заходзяць шпунты другіх дошак, і, такім чынам, сценкі вулея становяцца вельмі шчыльнымі.Ваданосаў.
2. Дошка, брус, бэлька і пад., на адным канце якой зроблены падоўжны выступ, а на другім — паз. [Аспірант:] — Во, чуеш, і цыркулярка заспявала. За сасонку ўзяліся: шпунты для катлавана апілоўваюць.Брыль.
3. Спецыяльны корак, якім затыкаюць бочку з віном або півам. А .. [піва] так усхадзілася, што выбіла шпунт.Грахоўскі.
•••
Ад усіх бочак шпунт; пад усе бочкі шпунт — пра чалавека, якога калі трэба і калі не трэба пасылаюць выконваць розныя даручэнні, просьбы.
[Польск. szpunt ад ням. Spund.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біяге́рм
(ад бія- + гр. herma = падводная скала)
выступ марскога дна, утвораны рэшткамі вымерлых арганізмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
контрфо́рс
(фр. contre-force)
вертыкальны выступ, рабро ў сцяне, плаціне для павышэння яе ўстойлівасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Гзымс ’гзымс, выступ на коміне’ (БРС, Бяльк., Шат., Сл. паўн.-зах.: ґзымс). Рус.гзымс ’карніз’ (з 1712 г.), укр.гзимс. Запазычанне з польск.gzyms ’тс’, а гэта з ням.Gesims ’тс’. Фасмер, 1, 404; Рудніцкі, 828; Слаўскі, 1, 388. Параўн. ґзы́мсік ’прымурак каля коміна печы, выступ’ (Сцяшк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы; Рмн. бровак; ж.
Лінія перагіну, выступ на краі чаго‑н. (дарогі, кручы і пад.). Аляксей азірнуўся на Сонцава, які з санлівым выглядам сядзеў паблізу на броўцы дарогі.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
jut
[dʒʌt]1.
v.i.
выдава́цца, вытырка́цца; выступа́ць
2.
n.
вы́ступ -у m. (скалы́, бе́рагу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ledge
[ledʒ]
n.
1) падвако́ньне n.
2) вы́ступ -у m. (скалы́)
3) ру́дная жы́ла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
стаўпо́к Прамавугольны выступ лесу (Кам.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)