pogardzić

зак. kim/czym выказаць пагарду да каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

domniemać się

зак. кніжн. czego выказаць меркаванне; здагадацца; дадумацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wykazać

зак.

1. паказаць; даказаць;

wykazać błąd w rachunku — паказаць памылку ў разліках;

2. праявіць, выявіць, выказаць;

wykazać gorliwość — выказаць руплівасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ По́чтаваць ’карміць, дагаджаць’ (Сцяшк. Сл.), рус. потчевать, дыял. поштовать ’частаваць’. Архаізм; з *почьтовати, *почьщивати ’выказаць пашану’. Да *čtiti > бел. пачцівы ’паважаны, шаноўны’ (Трубачоў, Эт. сл., 4, 176). Гл. частаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запратэстава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Выказаць нязгоду, заявіць пратэст. — Што вы, што вы, Нэля Іванаўна, — запратэставаў інжынер. — Хіба я магу так падумаць. Лупсякоў. — Няпраўда! — горача запратэставала Аня. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плакацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; заг. выплачся; зак.

Выліць, выказаць пачуцці слязьмі, наплакацца ўволю. Пані падлоўчая выплакалася, вылажыла з душы ўвесь свой смутак і гора і крыху заспакоілася. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плакаць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; заг. выплач, зак., што.

1. Выліць, выказаць пачуцці слязьмі. Выплакаць гора.

2. Выпрасіць плачам. Выплакаць дапамогу.

•••

Выплакаць (усе) вочы — вельмі часта і многа плакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раду́шие ср. гасці́ннасць, -ці ж., ве́тлівасць, -ці ж., сардэ́чнасць, -ці ж.;

прояви́ть раду́шие вы́казаць гасці́ннасць (ве́тлівасць, сардэ́чнасць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ува́жить сов.

1. (принять во внимание) ува́жыць, прыня́ць пад ува́гу;

2. (оказать уважение) разг. ува́жыць, вы́казаць пава́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аддзя́чыць

1. (каму-н) dánken vi (D);

2. (выказаць удзячнасць) sich erkénntlich zéigen (каму-н D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)