сіф

[англ. cif, ад c(ost) = цана + i(nsurance) = страхаванне + f(reight) = фрахт]

умова продажу тавару, паводле якой у цану ўключаюцца выдаткі па страхоўцы і перавозцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акупі́ць, акуплю, акупіш, акупіць; зак., што.

Вярнуць патрачаныя на што‑н. сродкі; пакрыць выдаткі даходам. Цаліна дала дзяржаве самы ганны хлеб, а новыя саўгасы ўжо здолелі акупіць затраты, зробленыя на іх заснаванне. Барсток. // перан. Разм. Выкупіць, скупіць, загладзіць. Паправіць памылку і акупіць віну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраўда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Даказаць сваю невінаватасць. Гарык памкнуўся быў апраўдацца, але слухаць яго доказы не было ўжо каму. Скрыпка.

2. Пацвердзіцца; аказацца правільным, не дарэмным. Здагадкі мае не апраўдаліся. Дзяўчынка аказалася працавітай. Асіпенка.

3. Акупіцца, атрымаць кампенсацыю. Выдаткі ўсе апраўдаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reimburse

[,ri:ɪmˈbɜ:rs]

v.t.

вярну́ць расхо́ды, выда́ткі

to reimburse travelling expenses — вярну́ць расхо́ды за падаро́жжа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

накладны́

1. áufgelegt, Áuflage-; überlágert;

накладна́я кішэнь áufgesetzte Tásche;

2.:

накладны́я выда́ткі камерц. Spésen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ *Піжа, ст.-бел. пижа ’правіянт, прадукты харчавання’ (XVII ст.) са ст.-польск. spiża ’ежа, харчы’ (1530 г.), якое з ням. Speise < с.-в.-ням. spisę, ст.-в.-ням. spisa < с.-лац. spensa, spės а ’харчы, якія выдаваліся ў войску’ < лац. ехpensa (ресипіа) ’выдаткі’ < expendere ’ўзважваць, выплачваць’ (Васэрцыер, 217).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накладны́

1. в разн. знач. накладно́й;

~но́е серабро́ — накладно́е серебро́;

~ны́я ву́сы — накладны́е усы́;

~ны́я выда́ткі — накладны́е расхо́ды;

2. (о платеже) нало́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áuslage

f -, -n

1) вы́стаўка (у вітрыне)

2) pl выда́ткі

~n erstátten — пакрыва́ць выда́ткі

3) спарт. зама́х, зыхо́дная пазі́цыя (фехтаванне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ашчаджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць; захоўваць. Усё ж выдаткі на будаўніцтва былі выдаткамі: як ні ашчаджаў Бабейка, як ні выкручваўся, эканомячы, дзе можна, а грошы цяклі, нібы праз пальцы. Хадкевіч.

2. перан. Берагчы, ахоўваць. [Маці] павінна была пільнаваць, ашчаджаць [Міколку] сон. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Transpórtkosten

pl тра́нспартныя выда́ткі, кошт пераво́зкі, пла́та за право́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)