gentle [ˈdʒentl] adj.

1. мя́ккі, лаго́дны

2. ласка́вы, пяшчо́тны

3. пака́ты; тупы́;

a gentle slope пака́ты схіл/адхо́н;

a gentle angle тупы́ ву́гал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ро́стул ’вугал, атрыманы ў выніку расхілення ножак цыркуля’, ’адтуліна, шчыліна пры расчыненым вакне, дзвярах, росчын’ (ТСБМ). Да растулі́ць, туліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пло́скі пло́ский;

~кая паве́рхня — пло́ская пове́рхность;

○ п. друк — полигр. пло́ская печа́ть;

п. ву́гал — мат. пло́ский у́гол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мнагагра́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае некалькі граней. Мнагагранны вугал.

2. перан. Які ахоплівае розныя бакі чаго‑н.; рознабаковы. Як дасканалы твор мастацтва паэма «Сымон-музыка» мнагагранная ў сваім змесце. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АРТАГАНА́ЛЬНАСЦЬ

(ад арта... + грэч. gonia вугал),

абагульненне паняцця перпендыкулярнасці на розныя аб’екты матэматыкі. Так, перпендыкулярнасць дзвюх прамых абагульняецца на артаганальнасці ліній (вугал паміж крывымі роўны вуглу паміж датычнымі ў пункце перасячэння), артаганальнасць траекторый (перасячэнне імі пад прамым вуглом зададзенай сям’і ліній, напр., сям’я радыяльных прамых перасякае пад прамым вуглом акружнасць) і артаганальнасць вектараў (роўнасць нулю іх скалярнага здабытку) — на любую вектарную прастору, дзе вызначана паняцце скалярнага здабытку са звычайнымі ўласцівасцямі і інш. Гл. таксама Артаганальная сістэма.

В.А.Ліпніцкі.

т. 1, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ву́галка ’грэбля праз балота’ (Жд., 2). Няясна. Магчыма, ад ву́гал ’частка сушы, якая вуглом уразаецца ў балоцістае месца або сенажаць’ (Яшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Écke

f -, -n

1.

ву́гал, кут, рог

an állen ~n und Énden — скрозь і ўсю́ды

2) матэм. ву́гал, вяршы́ня вугла́

3) спарт. вуглавы́ уда́р

4) кант; беражо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

salient​2 [ˈseɪliənt] adj.

1. кі́дкі, характэ́рны;

the salient points in his speech найярчэ́йшыя ме́сцы ў яго прамо́ве

2. які́ выступае ( пра вугал прадмета)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вуго́л Месца, дзе межы поля ўтвараюць прамы вугал (Сал., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

анемарумбо́граф

(ад анема- + англ. rhumb = вугал + -граф)

тое, што і анемограф.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)