Verbum

агні́сты, -ая, -ае.

1. гл. агонь.

2. Які свеціцца як агонь, падобны да яго колерам, адлівае фарбамі агню.

Агністае лісце на дрэве.

3. Гарачы, пякучы як агонь.

Агністая спёка.

4. перан. Палымяны, бліскучы (пра вочы, позірк).

Агністыя вочы.

5. перан. Палымяны, натхняльны, гарачы.

Агністая прамова.

|| наз. агні́стасць, -і, ж.

загнаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́іцца; зак.

Пачаць гнаіцца, пакрыцца гноем.

Рана загнаілася.

Вочы загнаіліся.

|| незак. загно́йвацца, -аецца.

касаву́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., што (разм.).

Глядзець коса, убок (пра вочы).

Вока касавурыць.

|| зак. скасаву́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны.

прабале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́ць; зак.

Пра адчуванне болю на працягу якога-н. часу.

Вочы прабалелі паўмесяца.

пазапуха́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

Запухнуць — пра многае.

Пазапухалі вочы ад сну.

кучо́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Шапка футрам наверх.

К. на вочы напаўзае.

|| прым. кучо́мачны, -ая, -ае.

упа́лы, -ая, -ае.

1. Які ўваліўся, запаў унутр чаго-н.

Упалыя вочы.

2. перан. Аслабелы, слабы (пра голас).

Гаварыць упалым голасам.