Разм. Вельмі хутка, у адзін момант. Мігам уся Андрэева вопратка робіцца мокрай і халоднай.Васілёнак.Хлапчукі мігам паразбягаліся хто куды, але далёка не адыходзілі.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
woolens
сукно́n.; суко́нная або́ ваўня́ная во́пратка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зацяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Замарыцца ад доўгай хады; захадзіцца. Якаў адчуў, што дарэшты зацягаўся: не насілі ногі.Чарнышэвіч.
2. Пашарпацца, занасіцца ад працяглага выкарыстання. Вопратка зацягалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Álltagskleid
n -(e)s, -er будзённае адзе́нне, штодзённая во́пратка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Анге́рка ’верхняе адзенне’, ’верхняе доўгае жаночае адзенне з даматканага сукна’ (Касп.), ’жаночая кароткая вопратка з саматканага сукна’ (Жд.), ’кароткая адзежына на ваце’ (Бяльк.), ’вопратка’ (Бесар.); ангерка, інгерка ’жаночае паліто з купленага сукна’ (з XIX ст.) (Малчанава, Мат. культ., 158). Рус.смал.анге́рка ’кароткае жаночае паліто ці доўгая кофта на ваце’ (СРНГ). З польск.węgierka ’верхняя шляхецкая вопратка’, дыял.(j)aŋgʼerka ’кафтан ці паліто на ваце’. Параўн. літ.angérka, ingèrka, ungérka, lingérka, algérka ’цёплая жаночая вопратка’ з польск. (Фрэнкель, 7); семантыка ўказвае на магчымасць (але не неабходнасць) сувязі бел. і літ. слоў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гічаны́, ‑оў; адз. гічан, ‑а, м.
Абл. Націнне буракоў, бручкі. Я — мужык, Я — сын пакуты, На мякіне вырас я, Гічанамі пуза ўздута, Ногі ў лапцікі абуты, Бедна вопратка мая.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кафта́н
(тур., кр.-тат. kaftan, ад перс. kaftan)
даўнейшая верхняя мужчынская і жаночая вопратка з доўгімі поламі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ку́ртка
(польск. kurtka, ад лац. curtus = кароткі)
верхняя кароткая вопратка, якая зашпільваецца на гузікі ці на замок.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ста́нік ‘ліф; бюстгальтар’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Касп., ЛА, 4), ‘верхняя жаночая вопратка без рукавоў; бюстгальтар’ (Сцяшк.), ‘ніжняя вопратка без рукавоў, якую носяць дзеці, жанчыны паверх кашулі’ (Сл. Брэс.). Да стан1 ‘стан, фігура’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
okrycie
н.
1. пакрыццё, накрыўка, покрыўка;
2. верхняя вопратка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)