бурыме́
(фр. bouts rimés = рыфмаваныя заканчэнні)
верш на зададзеныя рыфмы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
станс, ‑а, м.
1. Вершаваная страфа з чатырох радкоў, якая мае закончаную думку.
2. толькі мн. (ста́нсы, ‑аў). Верш, які складаецца з такіх строф.
[Фр. stance — страфа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прася́кнуць, -ну, -неш, -не; -нуў, -нула; -ні; -нуты; зак.
1. Пранікнуць куды-н. праз што-н.
Цемра імкнулася п. усюды.
2. перан., што (звычайна ў форме дзеепрым. зал. прош.). Напоўніць якім-н. пачуццём, ідэяй.
Верш прасякнуты пафасам гуманізму.
|| незак. прасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прасякне́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
беззага́нны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае заганаў, недахопаў; бездакорны па якасці. Беззаганная прадукцыя. Беззаганны верш. Беззаганная ідэя. Беззаганны характар. // Выдатны, дасканалы. Беззаганная выпраўка. Беззаганныя паводзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надасла́ць, ‑дашлю, ‑дашлеш, ‑дашле; ‑дашлём, ‑дашляце; зак., што.
Разм. Прымаць па пошце або з кім‑н. Надаслаў нядаўна верш мне адзін знаёмы з вёскі. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напе́ўны, ‑ая, ‑ае.
Пявучы, меладычны. Напеўны верш. □ І час сяўбы ўжо варожаць Напеўным, крыкам жураўлі. Колас. [Дзяўчына] падабалася.. [Пятру]. І голас у яе быў пяшчотны, напеўны. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзубры́ць, ‑зубру, ‑зубрыш, ‑зубрыць; зак., што.
Разм. Падвучыць дадаткова. Падзубрыць верш. □ — Яны з Мікалаем разам хадзілі здаваць экзамены, шукалі зацішку, каб «падзубрыць», разам сталаваліся. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праскандава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што і без дап.
Прачытаць які‑н. верш, выразна вылучаючы кожную адзінку рытму. // Прагаварыць моцна і выразна, падзяляючы словы на склады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакрэ́сліць сов.
1. перечеркну́ть;
п. верш — перечеркну́ть стихотворе́ние;
2. перечерка́ть, перечёркать; перемара́ть;
п. усе́ старо́нкі — перечерка́ть (перечёркать, перемара́ть) все страни́цы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
чака́нны прям., перен. чека́нный;
ч. стан — чека́нный стан;
~нная рабо́та — чека́нная рабо́та;
ч. крок — чека́нный шаг;
ч. верш — чека́нный стих
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)