просвеще́ние ср. асве́та, -ты ж.; (образование) адука́цыя, -цыі ж.;

наро́дное просвеще́ние наро́дная асве́та;

Министе́рство просвеще́ния Міністэ́рства асве́ты;

эпо́ха (век) просвеще́ния ист. эпо́ха (век) асве́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спако́н,

У выразе: спакон вякоў (веку) гл. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азгле́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і асклелы. // перан. Агідны, паскудны. Той век нам спадчыну пакінуў, Азглелы век, струхлелы свет, Мяжой цераз усю краіну Нядоля праарала след. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unconscionably [ʌnˈkɒnʃənəbli] adv. infml зана́дта, празме́рна, шмат;

an unconscionably long time цэ́лы век, цэ́лая ве́чнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

middle age

сярэ́дні век чалаве́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

медыяві́ст

(фр. médiéviste, ад лац. medium aerum = сярэдні век)

спецыяліст па медыявістыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неаліты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неаліту. Неалітычны век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lébensalter

n -s, - узро́ст, век (чалавека)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zéitalter

n -s, - век, эпо́ха, часі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́смас, -у, м.

1. Сусвет (Сонечная сістэма, зоркі, галактыкі і пад.).

2. Прастора, якая распасціраецца за межамі зямной атмасферы на вышыні, большай за 100 км.

Палёт у к.

Асваенне космасу.

|| прым. касмі́чны, -ая, -ае.

К. карабель.

К. палёт.

Касмічныя прамяні.

К. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)