cinnamon

[ˈsɪnəmən]

n.

1) кары́ца f., цынамо́н -у m.

2) сьветла-бу́ры ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brown​2 [braʊn] adj.

1. кары́чневы, бу́ры;

She has brown hair. Яна шатэнка.

2. сму́глы; за гарэ́лы;

(as) brown as a berry ве́льмі загарэ́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гры́злі

(англ. grizzly)

буры мядзведзь, які водзіцца на Алясцы і ў заходніх раёнах Канады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

на́крыж, прысл.

Крыжападобна, як крыж. Перавязаць накрыж. Скласці рукі накрыж. □ Покатам ляжалі выносныя сосны, ляжалі ўдоўж і накрыж, як пасля якой буры. Пестрак.

•••

Крыж-накрыж гл. крыж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fawn

I [fɔn]

1.

n.

1) казу́ля, малада́я ко́зачка

2) жо́ўта-бу́ры ко́лер

2.

adj.

сьве́тла жо́ўта-бу́ры

3.

v.t.

нарадзі́ць, прыве́сьці казьлянё

II [fɔn]

v.i.

1) падма́звацца, падлі́звацца, падхалі́мнічаць

2) ла́шчыцца (пра саба́ку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вал¹, -а, мн. валы́, -о́ў, м.

1. Доўгі высокі земляны насып.

Крапасны в.

2. Высокая хваля.

Дзявяты в. (самая моцная і небяспечная хваля ў час марской буры, паводле старадаўніх уяўленняў — пагібельная для мараплаўцаў). Агнявы в. (перан.: пра вельмі моцны артылерыйскі абстрэл пазіцый, які паслядоўна перамяшчаецца).

|| прым. ва́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ры

(цюрк. kara)

1) карычневы (пра колер вачэй);

2) уст. буры, вараны (пра масць каня).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rótbraun

a чырво́на-бу́ры; гняды́ (пра каня); цёмна-рджы (пра валасы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зі́мні, ‑яя, ‑яе.

Тое, што і зімовы. Зімні вечар. Зімняе адзенне. □ Сціхлі песні зімняй буры. Колас. — [Партызаны] цяпер за гарэлымі балотамі, на Ласіным востраве. Там у іх — зімні лагер, — адказала дзяўчына. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

данары́т

(ад ням. Donar = імя міфалагічнага германскага бога буры)

выбуховы матэрыял, сумесь амонію, нітрагліцэрыны і іншых рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)