построе́ние ср.

1. (действие) пабудо́ва, -вы ж.;

построе́ние геометри́ческих фигу́р пабудо́ва геаметры́чных фігу́р; см. постро́ить;

2. (конструкция, строй) пабудо́ва, -вы ж., будо́ва, -вы ж.;

построе́ние фра́зы пабудо́ва (будо́ва) фра́зы;

3. книжн. (система мысли, учение) пабудо́ва, -вы ж.; (теория) тэо́рыя, -рыі ж.;

сло́жное филосо́фское построе́ние склада́ная філасо́фская пабудо́ва;

4. воен. пастрае́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікраструкту́ра

(ад мікра + структура)

будова цвёрдых рэчываў (металаў, горных парод і інш.), якую можна ўбачыць толькі пад мікраскопам (проціл. макраструктура).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

constitution [ˌkɒnstɪˈtju:ʃn] n.

1. канстыту́цыя;

the US Constitution Канстыту́цыя Злу́чаных Шта́таў Аме́рыкі

2. склад це́ла;

He has a strong constitution. У яго здаровы арганізм.

3. fml склад, саста́ў, будо́ва;

the constitution of the air саста́ў/склад паве́тра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Меха́ніка ’фізіка руху цел і стану раўнавагі, а таксама ўзаемадзеянне цел’, ’будова, канструяванне машын, апаратаў, прыстасаванняў’. Паводле Крукоўскага (Уплыў, 83), запазычана з рус. мовы, у якой механика (1709 г.) праз польск. ці ням. з лац. mēchanica ’механіка’ < ст.-грэч. μηχανική τέχνή ’уменне будаваць машыны’ (SWO, 461). Бел. лексема магла быць узята з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

будынак, будыніна, пабудова, будова, збудаванне / вялікіх памераў: гмах, хароміна, корпус

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

канстытуцыяналі́зм

(фр. constitutionnalisme, ад лац. constitutio = будова; устанаўленне)

плынь у палітыцы і юрыдычнай навуцы, якая прызнае найлепшай сістэмай кіравання канстытуцыйную манархію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гамапла́зія

(ад гама- + гр. plasis = ляпіць)

падобная будова органаў, якая развіваецца ў розных груп жывёл пад уплывам прыстасавання да аднолькавых умоў існавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хітраспляце́нне, ‑я, н.

1. Складанае вычварнае перапляценне чаго‑н. Хітраспляценне арнаментаў. // перан. Пра складанае перапляценне якіх‑н. фактаў, падзей. А я, біты, цёрты, не веру ў такое хітраспляценне інтрыг. Шамякін.

2. Складаная будова, развіццё, падача чаго‑н. (сюжэта, думак, ідэй і пад.). Пісьменнік імкнецца зацікавіць чытача не хітраспляценнямі сюжэта, а ўвагай да духоўнага свету гераіні. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pokrój, ~oju

pokr|ój

м.

1. крой;

człowiek innego ~oju — чалавек іншага складу (крою);

2. будова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

building

[ˈbɪldɪŋ]

n.

1) буды́ніна f. (вялі́кі буды́нак), буды́нак -ку m., будо́ва f.

2) будава́ньне n., будо́ўля, пабудо́ва f., будаўні́цтва n.

building material — будаўні́чы матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)