ве́псы, ‑аў; адз. вепс, ‑а, м.
Народ, блізкі да карэлаў, пражывае ў Ленінградскай і Валагодскай абласцях РСФСР і ў Карэльскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўдзіку́н, ‑а, м.
1. Чалавек, які па свайму спосабу жыцця і духоўнаму развіццю блізкі да першабытнага чалавека.
2. перан. Малакультурны, неразвіты чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nearby
[,nɪrˈbaɪ]
1.
adj.
блі́зкі, сусе́дзкі
2.
adv.
паблі́зу, непадалёку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
матэло́т
(фр. matelot)
самы блізкі, суседні ў страі ваенны карабель.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
niedaleki
недалёкі, блізкі;
w ~ej przyszłości — у недалёкай будучыні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
недалёкі, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца або адбываецца на нязначнай адлегласці; блізкі.
Н. лес.
Недалёка (прысл.) ад горада было возера.
2. Такі, які адбываўся нядаўна або адбудзецца, надыдзе неўзабаве.
У недалёкім мінулым.
3. перан. Разумова абмежаваны; някемлівы.
Н. чалавек.
|| наз. недалёкасць, -і, ж. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
near
[nɪr]
1.
adv.
1) блі́зка; недалёка
Christmas is near — Каля́ды ўжо недалёка
near-allied tribes — блі́зка параднёныя плямёны
2) каля́, блізу́
near a year — блізу́ год, каля́ го́ду
2.
adj.
1) блі́зкі, блізкі́
a near friend — блі́зкі ся́бра
a near relative — блі́зкі свая́к
2) каро́ткі, про́сты
Go by the nearest route — Ідзі́ найкараце́йшай даро́гай
3) блі́зкі, падо́бны
near translation — перакла́д блі́зкі да арыгіна́лу
3.
prep.
блі́зка, каля́, паблі́зу
near the river — каля́ рэ́чкі
4.
v.
набліжа́цца
to near the land — набліжа́цца да бе́рагу
•
- near at hand
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дружба́к, ‑а, м.
Разм. Блізкі друг; сябар. Напарнікам у Віктара быў, як і летась, яго стары дружбак Анісь Шчыт, ён і прымаў змену. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяціву́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Чэрвепадобны паразіт, блізкі да членістаногіх, які паразітуе звычайна ва ўнутраных органах або насавой поласці жывёл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўсо́н, ‑сну, м.
Стан, блізкі да сну; дрымота. Стомленасць працінае ўсё цела, пот залівае спіну. Усё плыве нібыта ў тумане ці ў паўсне... С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)