Талала́ (тылыла́, тылылы́) ’пра балбатню’ (мсцісл., Нар. лекс.). Гукаперайманне, параўн. та‑та‑та ’пра тарахценне, балбатню’ (там жа) і ла-ла-ла (гл.), сюды ж з рознымі нарашчэннямі талало́й ’крык, гам, шум’ (ТС), талало́м фігуральна ’шумная гульба’ (Пятк. 2), талалёх: а мужык талалёх, талалёх, гдзе напіўся, там і лёг (Астравух, Ідыш-бел. сл.); сюды ж талала́хаць, талала́хкаць ’балбатаць’, талала́канне ’балбатня’, талала́й ’балбатун’, талала́йства ’зброд’ (гл.). Параўн. укр. талала́й ’балбатун’, талала́йство ’набрыдзь’, рус. талала́ ’картавы’, талалы́ ’балбатня, пустаслоўе’, талала́кать ’балбатаць, гаварыць’, польск. tałałajstwo ’набрыдзь, навалач, галота’, літ. talala (выгук), talalúoti ’балбатаць, трашчаць’ і інш. Паралельныя ўтварэнні ў асобных мовах, аднак звяртае на сябе ўвагу паўночнаславянскі арэал іх распаўсюджання, гл. таксама Фасмер, 4, 14; ЕСУМ, 5, 507; Махэк₂, 649.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drętwy

drętw|y

анямелы, амярцвелы, змярцвелы;

~a mowa разм. а) пустая балбатня; пустаслоўе;

шаблонная мова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фра́за ж

1. (сказ) Satz m -es, Sätze;

2. муз Phráse f -, -n;

3. мн (пустыя словы):

фра́зы Phráse f -, -n; léeres Geschwätz (балбатня);

адны́ то́лькі фра́зы állgeméine Flóskeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

clack

[klæk]

1.

v.

1) ля́скаць, трашчэ́ць

2) балбата́ць, траската́ць

3) куда́хтаць

2.

n.

1) ля́скат -у m., траскатня́ f.

2) балбатня́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gibber

[ˈdʒɪbər]

1.

v.i.

1) гавары́ць абы́ што, мало́ць; балабо́ніць

2) гавары́ць ху́тка і невыра́зна, балбата́ць, саката́ць

2.

n.

балбатня́ f., трапа́ньне языко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schmus

m -es разм.

1) (пуста́я) балбатня́, лухта́

~ máchen [réden] — вярзці́ глу́пства; ≅ загаво́рваць зу́бы

2) ліслі́васць, падлі́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quieten [ˈkwaɪətn] v. супако́йваць; супако́йвацца; уціхамі́рваць; уціхамі́рвацца;

quieten smb./smth. down супако́іць каго́-н./што-н.;

The chatter quietened briefly when she came into the room. Балбатня хутка сціхла, калі яна зайшла ў пакой.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blab

[blæb]

-blabbed, -bbing

1.

v.

выдава́ць сакрэ́т, балбата́ць, мало́ць языко́м

2.

n.

1) балбатня́ f., пустасло́ўе n.

2) балбату́н -а́ m., балбату́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cackle

[ˈkækəl]

1.

v.i.

1) куда́хтаць (пра ку́рыцу)

2) хіхі́каць

3) балбата́ць

2.

n.

1) куда́хтаньне n.

2) хіхі́каньне n.

3) гамана́, балбатня́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gabble

[ˈgæbəl]

1.

v.i.

1) мало́ць языко́м

2) балбата́ць; саката́ць

3) гагата́ць (пра гусь)

2.

n.

1) балбатня́ f.

2) го́гат -у m. (гусе́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)