blab

[blæb]

-blabbed, -bbing

1.

v.

выдава́ць сакрэ́т, балбата́ць, мало́ць языко́м

2.

n.

1) балбатня́ f., пустасло́ўе n.

2) балбату́н -а́ m., балбату́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)